mig dreymdi vibbalegan draum í nótt. ég vaknaði (í draumnum) og fannst ég þurfa geeeeðveikt að pissa, ok? nema hvað að mér verður litið niður á fæturna á mér og sé að ég er öll þakin blóðsugum, svona litlum kvikindum sem maður sér í bíó. blóðsugur og líka fullt af blóðleggjum sem stingast inn og útúr fótunum pumpandi blóði hingað og þangað.

ég fríkaði út og byrjaði að rífa blóðsugurnar af og túburnar úr löppunum en það er eins og það sjái ekki högg á vatni. alltaf komið meira drasl, og meiri blóðspýtingar ef eitthvað er. í hysteríu minni þá ákveð ég að hringja í mömmu og fá ráð. ég meina, kunna ekki allar mömmur handhæg og haldbær ráð til að losna við blóðsugur? nema hvað að helvítis kerlinging á símanum í vinnunni hennar mömmu vildi bara alls ekkert leyfa mér að tala við mömmu en vildi þess í stað segja mér frá síðustu helgi og djamminu. það er ekki fyrr en ég garga á konugreyið að ég vilji tala við mömmu núna og engar refjar að hún flytur símtalið. en mamma er bara a cool cat og segir "ekki taka þetta af fótunum, við þurftum að setja þetta allt á fæturna á þér í lækningaskyni þegar þú fórst í dauðadá 1985".

...og þá vaknaði. vaknaði. va. kna. ði. ég.