i just carried the watermelon

þegar ég vaknaði í morgun hafði ég á einhvern undraverðan hátt misst hæfileikann eða getuna til að skilja ritað mál í svefni. fór með tómatsósu í skólann í staðinn fyrir tómatsúpu. skildi skilaverkefnið í tölfræðinni eftir heima og á einhverjum ótrúlegum handahlaupum milli tíma náði ég að skila helmingnum handskrifuðum með krafsi og klóri. hellti tei á glósurnar mínar í human environment relations og til að toppa þetta þá talaði ég við sætan strák eftir tímann og það eina sem mér datt í hug að segja þegar ég var kynnt fyrir kauða var "i had tomato sauce for lunch today".
...hvað er ég? fáviti?

dauði og djöfull.

þoli ekki svona daga. í tilefni af því tók ég fýlupokamynd af mér og skellti hér á prófælinn enda ekki við hæfi að hafa glaða aumingjalúkkið með þessari færslu. ó nei.

farin að reikna, það ætti nú aldeilis að létta lundina.

æsispennandi atburðir

hjámm. hlutirnir gerast hratt hér í andabæ. jamie skólasystir tók veskisræfilinn með sér heim í gær og nú erum við kreditkortin, vísanóturnar og kaffiklippikortið sameinuð í alsherjarinnar orgasmískri gleði. á leiðinni upp í skóla röflaði ég við mike, kærasta jamie um lexíuna sem ég ætti að læra af þessu, helvítis hippinn sem ég er.

lexía smexía.

hann kippti mér snöggt niður á jörðina þegar hann sagði "so...you gonna tape the wallet to your chest from now on?" ekki vond hugmynd, en málið er bara að ég myndi meiða mig svo mikið þegar límið rifi bringuhárin af.

vinnari í lotteríi lífsins!

the butler didn´t do it. it was i! ég hrósaði happi yfir mínímal dose af óheppni of fljótt.

það er erfitt fyrir eðlulegt fólk að skilja þetta - en reynum samt. fyrir mig er það afrek að komast í gegnum hvern þann dag þar sem ég stíg ekki í hundaskít, renn á svelli, skelli yfir mig heitum kaffibolla, labba um með klósettpappír á skónum, spínat í tönnunum, you name it. en undanfarið hef ég ekki gert neitt af ofantöldu... eða jú, kaffi síðustu helgi. but one out of a lot ain't bad, right?

að öllu jöfnu, hef ég verið "heppin" lately. og ég var farin að halda að ég gæti loksins kallað mig vinnara í lotteríi lífins. hringja í símaskrá og breyta starfsheitinu. haldandi að þetta sé normið. nýr lífsstíll: hrönnsa pönnsa (30) hrósar happi! hrönn (3o) glaður pompóli undir gæfustjörnu! pompólinn (30) er lukkunnar pamfíll (fýll?)!! den glade pamfilius pompolus!!

en nei. ég var bara að leysa út gúmmítékka. já gúmmítékka sussusvei! (hér væri flottur effekt að ímynda sér einhvern gamlan öðling úr leikarastétt íslands drekkandi kaaber úr fjóluköflóttum kaffibrúsa við "íslenskt eldhúsborð" í "íslensku eldhúsi" fussandi og sveiandi - í bakgrunni: óskalög sjúklinga).

í gær skildi ég veskið mitt eftir á big red barn sem er samkomustaður framhaldsnema á campus. held ég. það gæti líka verið í höndum óprúttinna aðila. big red barn er lokuð um helgar og ég get ekki tékkað á þessu fyrr en á mánudaginn. helvítis bögg. fylgist bara með kortastatusnum á vefbankanum mínum og vona að reiðuféð sem var í veskinu hafi komið einhverjum sem þurfti þess meira að góðum notum. jæja. líf mitt hefur ekki breyst, ég er ennþá ég og lítið við því að gera annað en að faðma sinn innri lúða og fá sér kleinu. (hér er við hæfi að kynna til sögunnar minnsta fiðluleikara heims…leggðu eyrað við tölvuskjáinn og hlustaðu!)

gleði helgarinnar er banff! banff banff banff. bAnff. banfF. banFF. myndafestival í gær. nú langar mig á skíði og kajak og kannski líka í ísklifur. en hey, það verður líklega ekki fyrr en ég fæ í veskið mitt. ohwell. farin að læra.

boðberi nýrra tíma

þegar aðhvarfsgreiningin ætlar mig lifandi ad drepa og ekkert er skjólið í historíustúdíu ritvéla og ergónómískrar þróunar á þeim þá skelli ég mér í bæjarferð.

í dag fór ég minn vanalega rúnt, niður auburn og framhjá fallega rauða múrsteinshúsinu á horninu á auburn og farm. þessu sem er með svo fallegan garð á sumrin og þegar ég labba framhjá á kvöldin þá er fjölskyldan eitthvað svo falleg. mamma pabbi börn og bíll. og kannski köttur eða hundur líka. en nú er þessi fjölskylda að flytja og fullt af drasli fyrir framan húsið - meðal annars þessi edilonsfíni tígrisgrímubúningur. verst að hann passaði ekki á mig. svo labbaði ég í gegnum litla garðinn sem liggur meðfram cascadilla creek og talaði við fuglana og nota bene steig ekki í hundaskít. þar voru spikfeitir þrestir og krákur með munnræpu. enda hafði húsmóðirin í húsinu á horninu (sú sem er að flytja) hent korni á grasflötina. bird buffet. vona að kisur hverfisins hafi ekki frétt af því, annars kæmi mér ekki á óvart þó kisur í íþöku væru grænmetisætur. svo mikill er máttur granólalífsstílsins altumvefjandi.

eftir fuglakvak stoppaði ég við í gimme! og hafði að þessu sinni önglað saman nógu mörgum centum til að geta keypt mér kaffibollavist í paradís. rétt eins og litla stúlkan með eldspýturnar, nema mín saga endar vonandi betur. ég varð allavega ekki úti, þó það sé nú nógu andskoti kalt. en áfram tölti ég, eftir að hafa uppfrætt bob kaffibarista um að the mad hatter úr lísu í undralandi sé byggður á sönnum atburðum. í gamladaga voru hattarnir, þessir sem á ensku heita top hats, víst verkaðir með mercury (öh, kvikasilfri?) og það að setja mercury á hausinn á sér er víst algjör ávísun á maníu. note to self: stop using top hat.

þetta er eiginlega dálítið fyndið, að hugsa um alla hattakallana í den, þessa sem unnu í bönkum og á wall street, sem maníusjúklinga. skýrir margt. en samt ekki afhverju bankakarlar eru yfirleitt fýlupúkar. aha! er hér kannski komið verðugt rannsóknarverkefni? tjah ég bara spyr.

eftir random useless knowledge dissemination of the day fór ég á pósthúsið með pakka. lenti á leiðinlegu frusskerlingunni sem frussar bæði á póstinn manns og gaggar verðið svo hátt að manneskjan sem er aftast í röðinni veit að maður er að senda parcel post to iceland, $45 with regular air and $35 with m-bag. sköllótti póstmaðurinn var ekki við í dag. hann segir mér alltaf hvaða vídeómyndir hann horfði á síðast. held að þegar ég fór með eitthvað í póst síðast að þá hafi hann verið nýbúinn að horfa á "no such thing" - sem merkilegt nokk á að gerast á íslandi, er það ekki? með honum eggerti og svo var aðalleikonan sarah polley - en hún gerði garðinn frægan sem aðalsöguhetjan, anna, í áströlsku sjónvarpsseríunni anna í grænuhlíð sem rúv sýndi á sunnudögum um árið. gæðaþættir alveg hreint. þegar ég hugsa um þá, þá fæ ég kjöt-í-karrý bragð í munninn. sunnudagsmatur í vesturbergi 144 ásamt kóki í grænu óbrjótanlegu glösunum. sem eru ennþá til og ennþá í notkun.

en nú kalla skólabækurnar - á eftir fer ég að kynna online exhibition on ergonomic evolution of typewriters tillögurnar mínar fyrir the history center hér í bæ og svo er vigorous flow power yoga í kvöld.

fyrir david hasselhoff aðdáendur í hópi lesenda minna (ed and marge, ekki reyna að neita þessu!) - þá læt ég fylgja með yndislega fegurð. njótið.

adonis! adonis! how i adore you! yez? no? si? no?
enn ein snilldarmyndin! ah.

.
enn ein snilldarmyndin! ah.

.
enn ein snilldarmyndin! ah.

:)
enn ein snilldarmyndin! ah.

take me out to the ball game...
enn ein snilldarmyndin! ah.

dea ladies in ctrl prk. thad var vid haefi ad skarta finu russakapunni med axlapudunum.
enn ein snilldarmyndin! ah.

touching the lord

sunnudagskvöld og ég sit sveitt við að reikna right tail, left tail og 2-tail líkindi. svona er það bara þegar maður slæpist frá fimmtudagskvöldi til sunnudags. á fimmtudaginn fór ég í próf í human environment relations, og skrifaði þar eins og vindurinn ritgerðir um prívasíu, secondary space og public space og eitthvað fleira röfl um bad designer-user fit. svona stöff eins og ég er nú einusinni að þykjast mennta mig í.

eftir prófið byrjaði svo ruglið. við stöllurnar í deildinni fórum á stella´s. og það lofar aldrei góðu, þannig séð. nokkrum rauðvínsflöskum síðar var rúllað heim. rúllað being a rather literal term.

á föstudagskvöldið fór ég með mandy vinkonu minni á tónleika. eða það héldum við.

hér var um helgina black gospel festival og mandy var svo agalega heppin að vinna miða á "tónleika" í útvarpinu. jibbí! það er nefninlega fátt skemmtilegra en hressileg gospel tónlist með tilheyrandi klappi og dansi og stappi að mínu mati.

við mættum glaðar í bragði á tónleikastaðinn um átta. fólk var að mjatlast inn í dálítinn tíma, en svo var kominn húsfyllir og stuðið byrjaði. það byrjuðu að renna á okkur tvær grímur þegar það var farið með bæn í upphafi og drottinn herra guð almáttugur undraráðgjafi osfrv. beðinn um að vernda þessa samverustund, og fylla hjörtu allra viðstaddra af ást og hamingju og hallelúja og amen. svo var lesið úr biblíunni góða stund og svo kom sönghópur á svið sem byrjaði á fallegum sálmi en endaði í sveittum transi og halelújahoppi.

og svo meira biblíuleserí.

og svo kom stjarna kvöldsins á svið, sem ég hef hreinlega gleymt hvað heitir, en þetta var ungur maður sem var einusinni í viðskiptafræði í háskóla en frelsaðist á miðri leið, svaraði kalli drottins almáttugs og skellti sér í halelújabransann. jamm. hann var með her af söngkonum og mönnum sér til halds og trausts - og á þessum tímapunkti sat enginn, það voru allir standandi, klappandi og stappandi. sumir grátandi, sumir veifandi höndunum til himins og eins og einhver sagði "touching the lord".

þegar hér var komið við sögu kom á svið prédikari og hélt smá ræðu um djöfulinn og hans verk. og þeir beðnir um að rétta upp hönd sem hefðu syndgað. og auðvitað réttu allir upp hönd og nú hófst excorsismi mikill. sviti, tár og demons out!

við ákváðum þó að fara áður en sjóið endaði eftir að ung kona hafði testifæað og meðal annars þakkað drottni herra guði almáttugum fyrir það að "you know, the tsunami, it could have hit here, but he saved us. we are chosen by him and we should thank him". ok, hugsaði ég. svosem allt í lagi að þakka sínum sæla fyrir allt gott. en svo var guð ekki beðinn um að hugsa hlýlega til þeirra sem þó hefðu all hrikalega fundið fyrir fljóðbylgjunni. nú eða við beðin um að hugleiða aðeins forgengileika lífsins, að aðrir ættu bágt, hey -jafnvel minna á söfnunarátök. nei, þessi unga kona áfram að lofa drottinn, að mínu mati, á mjög eigingjarnan hátt - því hún halelújaði líka fyrir það að það hafði ekki snjóað svo mikið í íþöku þann daginn.

og mér fannst bara ferlega skrítið að 1) leggja einar mannskæðustu náttúruhamfarir undanfarina ára, ef ekki áratuga að jöfnu við böggið að það sé vetur hérna og 2) að vera bara ógeðslega happí með það að "better you than me!" og halelúja. smá vont bragð í munninn þar. i guess it is all relative.

en svo klikkti daman út með því að þakka fyrir að vera ekki hómósexúal. og þá fannst mér nú bara alveg komið gott. og við fórum.

en þá hefur maður allavega prófað gospel messu, þó ég sé fullviss um að það eru til mun skemmtilegri og tjah...mannvænni (?) hópar. eða hvað?

**********************************

en nóg af röfli frá mér og dissi á halelújahoppara. ég fór líka til ny með dea-pæjunum á laugardaginn til að skoða hliðin þeirra christo og jeanne-claude. og þetta var alveg ljómandi. yndislega fallegt veður - falleg vetrarstilla með léttum andvara, sól og blár himinn. central park var fullur af fólki og það voru allir svo glaðir. skrítið hvað appelsínugul gluggatjöld á appelsínugulum staurum hafa jákvæð áhrif á fólk. en svona er það bara, þannig að þeir prumpufýlukarlar og þær prumpufýlukerlingar sem púa á þetta framtak hjónanna geta bara farið eitthvurt annað. þegar íbúar borgar sem er alla jafna grá, æst, aggressíf og fúllynd eru glaðir pompólar, þó ekki sé nema í tvær vikur, þá má alveg gúddera svona framtak. er það ekki?

a neat party trick

ég missti mig í myndatökum áðan, árangurinn má sá hér að néðan. ég er í NÝJASTAFLOTTASTAFÍNA bolnum mínum sem þrumurnar sendu mér úúúmússsímússímússsímússsssss! og ef vel er að gáð þá skarta ég líka flottustu þrítugsafmælisgjöf í heimi á baugfingrinum, ahem, og líka glötuðustu þrítugsafmælisgjöfinni því þetta er held ég þriðja tilraunin og kemur tæpum tveimur árum síðar. long story.

allavega, farin að lesa um privacy, secondary og public spaces og defendable space. rock on.

amaryllisamaryllisamaryllis - fyndid nafn.
enn ein snilldarmyndin! ah.

blom og blomaros ahahahahahahaha....krassssss.....ok eg datt af stolnum hlaejandi yfir eigin fyndni. ok luser.
enn ein snilldarmyndin! ah.

the gates

ef allt fer að óskum, þá verð ég að skoða þetta næsta laugardag og sunnudag!

agalega lekkert.
enn ein snilldarmyndin! ah.

jibbískribbí!

ég fékk svo flottann geisladisk í gær! inspiración espiracion með uppáhalds smuppáhalds gotan project. algjört dúndur. skoðið linkinn hér til hliðar til að fá hljóðdæmi.

annars var hér dömukvöld í gær. við sötruðum cosmopolitan og gæddum okkur á ólívum, hummus, tapenade og svo fórum við á zaza´s og sporðrenndum himneskum súkkulaði-ostaköku-semifreddo-peach crostata eftirréttum eins og okkur væri borgað fyrir það. aðeins fleiri cosmopolitans og svo live tónlist á maxie´s. stundum er gaman að vera dama. ég held ég fái prik í hattinn fyrir að hafa ekki sullað á mig eða orðið mér til skammar á annan hátt. en nú eru það skólabækurnar.

cold turkey

ég ætlaði að vera með meira jógamont og sýna nýjustu stöðuna sem mér tókst að halda í dag - takið eftir að "halda" er hér notað frjálslega. en ég hélt þessu nógu lengi til að hrópa "yessss!" og high five-a sjálfa mig. svo mikill var æsingurinn. en þar sem ég finn ekki mynd af manneskju sem krýpur og styður öllum líkamanum annaðhvort til hægri eða vinstri og heldur sér uppi með höndunum á hlið, þá bara læt ég montið vera. enda sagði búddhamunkurinn lærimeistari minn hér um árið að mont væri ekkert sérlega sniðugt fyrir karmað svona generally speaking. patience, grasshopper...patience.

annars er merkilegt hvað jafnvægið hjá manni er betra þegar maður hefur ekki þambað kaffi. allar jafnvægisstöður voru teknar í nefið í kvöld, enginn titringur, úfnar taugar eða svindl með því að styðja sig við vegginn. ó nei. stáltaugar. ég ákvað í veikindum síðustu viku að sleppa kaffidrykkju þarsem kaffi er nú ekki alveg það hollasta hvort eð er. maður þornar upp og ef þú drekkur jafn mikið kaffi og ég, þá færðu líklega hjartsláttartruflanir. en það er samt í lagi að hjartað slái aðeins örar hjá mér enda er ég með svo lágan blóðþrýsting. þeim sem ætla að benda mér á villuna í þessari röksemdafærslu er bent á að fara eitthvað annað. svo vil ég líka benda á for future refrences að þessi sama röksemdafærsla á við um lakkrís, royal súkkulaðibúðing og sjokoladepaalaeg.

en nú er heilsan komin í lag, þó ég hljómi reyndar ennþá eins og lauren bacall og því ekki eftir neinu að bíða. á morgun ætla ég að rölta mér til krakkanna í gimme! og fá þau til að búa til eitthvað gott handa mér. ég hlakka svo mikið til að ég er að spá í að fara fyrr að sofa núna svo ég vakni fyrr. ég geri mér fulla grein fyrir því að jafnvægið mun seint líða þess bætur og að ég hljóma eins og fíkill, en svona er þetta bara. the triple echinacea and ginger tea just doesn´t hold a candle to the brew.

mig dreymdi vibbalegan draum í nótt. ég vaknaði (í draumnum) og fannst ég þurfa geeeeðveikt að pissa, ok? nema hvað að mér verður litið niður á fæturna á mér og sé að ég er öll þakin blóðsugum, svona litlum kvikindum sem maður sér í bíó. blóðsugur og líka fullt af blóðleggjum sem stingast inn og útúr fótunum pumpandi blóði hingað og þangað.

ég fríkaði út og byrjaði að rífa blóðsugurnar af og túburnar úr löppunum en það er eins og það sjái ekki högg á vatni. alltaf komið meira drasl, og meiri blóðspýtingar ef eitthvað er. í hysteríu minni þá ákveð ég að hringja í mömmu og fá ráð. ég meina, kunna ekki allar mömmur handhæg og haldbær ráð til að losna við blóðsugur? nema hvað að helvítis kerlinging á símanum í vinnunni hennar mömmu vildi bara alls ekkert leyfa mér að tala við mömmu en vildi þess í stað segja mér frá síðustu helgi og djamminu. það er ekki fyrr en ég garga á konugreyið að ég vilji tala við mömmu núna og engar refjar að hún flytur símtalið. en mamma er bara a cool cat og segir "ekki taka þetta af fótunum, við þurftum að setja þetta allt á fæturna á þér í lækningaskyni þegar þú fórst í dauðadá 1985".

...og þá vaknaði. vaknaði. va. kna. ði. ég.

það hefur komið fyrir á þessum vettvangi að ég hafi lýst yfir aðdáun minni á dolly parton. enda er hér á ferðinni úrvalssöngkona, ljóðskáld og enterteiner með meiru. hún er líka hörkukerling og reis til frama og frægðar þrátt fyrir að hafa fæðst inn í 14 manna sveitafjölskyldu somewhere in the middle of nowhere, tennessee. en eins og stendur á heimasíðunni hennar " even the centuries-old works of God encircling her couldn't confine Dolly to the rural mountain area she was born to."

hver kannast ekki við perlur á borð við hið tragíska "jolene" þar sem hún grátbiður gærutuskuna jolene um að hætta að táldraga manninn sinn, funheita ástardúettinn með kenny, "islands in the stream" og náttúrulega klassíkerinn "i will always love you" sem whitney tókst að eyðileggja hérna um árið með væli sínu, emji og gargi. það lag var reyndar held ég upphaflega samið fyrir the best little whorehouse in texas, þar sem burt reynolds fór á kostum ásamt dolly. burt og dolly. a win-win, don´t you agree?

eitt af þekktari lögum dolly hlýtur nú samt að vera titillagið úr myndinni 9 - 5 þar sem hún lék eitt af aðalhlutverkunum og stóð þar jafnfætis snilldarkvennsunni lili tomlin sem er að mínu mati ein fyndnasta kona í heimi og jane fonda blessuninni. þessi mynd er sannkölluð innspírasjón og algjört möst sí fyrir ungar konur á framabraut.

það sem ekki allir vita er að dolly er viðskiptafrömuður mikill og hefur í frítíma sínum, milli þess að máta nýjar hárkollur og korselett, rekið skemmtigarð síðan um 1986. samkvæmt öruggum heimildum fer megnið af ágóðanum til menntunarmála í heimasýslu dolly, sevier county. og þá komum við að kjarna þessarar færslu: þegar ég verð stór þá ætla ég í dollywood. það er bara svo einfalt.

en ætli það sé ekki best að ljúka þessu bara með orðum fjölmiðlateymis dívunnar - i could not have said it any better:

"A born dreamer, little Dolly was told by a local mountain spiritual woman that she was anointed - destined for a life greater than those of her impoverished ancestors. Their legacy of music, handed down for generations mixed with Dolly's own dreams. Dreams not of escaping from the mountains, but to make life there a little better for the dreamers of tomorrow.

Once upon a time, there was a little mountain girl who dreamed of being Cinderella. Today, little mountain girls have a different dream. Now, they want to be Dolly."

gömme: lífrænt ræktaða kaffið mitt er bara fair trade organic guatemalan asobagri kaffi sem ég fæ í hverfisbúllunni hjá krökkunum í gimme! agalega fínar baunir sem ég mala mélinu smærra og helli uppá upp á gamla mátann.
og fyrir kaffi-affissiónadóana, þá er hér detaljeruð lýsing:
aroma: tangy, not shy.
taste: pure, then boisterous.
body: grainy, tingly
aftertaste: crips, then lingering chocolate.

agalega fínt. mæli meððí. ef þú átt erindi til íþöku þá er bara hérmeð a cup of coffee on me, gömme menn.

ég var orðin leið á gamla lúkkinu og ákvað að tvíka aðeins til. hressa upp á draslið. er samt ekki sátt við að hafa glutrað niður gamla kommentakerfinu, en kannski nenni ég að laga það á morgun eða ekki. svo var ég eitthvað að spögglera að fiffa lista með frægufólkisemégþekki. það eru allir með svoleiðis. en ég held ég geri það ekki, ég er annaðhvort of löt eða of lítil höbbðingjasleikja. mér þykir líka svo jafn vænt um alla að það yrðu allir að vera í sömu línunni. en finnst ykkur ekki fín myndin af mér? þessi mynd var tekin kvöldið sem ég skilaði síðasta verkefninu mínu á fyrstu önninni í skólanum. þokkalega glaður aumingi.

jamm. gaman að vera veikur heima á laugardegi. takk, gummi fyrir innlitið og fyrir yourallgay.com ávísunina. :)

djöfull er leiðinlegt að vera veikur annars. er lítið búin að gera annað í dag en að bora í nefið, lesa smá, sofa smá, horfá víddjó smá (underground hans kusturica, aftur), rápa á internetinu smá, dæsa, ropa og prumpa.

þegar ég var síli og var veik þá var alltaf ritúall hjá pabba að kaupa andrés önd handa mér eða púsl, og eftir að við eignuðumst víddjó þá var hlaupið út í fellaleigu (man ekki hvað hún hét...fellavídeó eða eitthvað álíka frumlegt) og magni mús fenginn til að stytta mér stundir. nú vantar mig magna mús. en ég held ég fari bara að sofa í staðinn.

ég hef náð nýjum hæðum í nördaskap. sit og les moggann á netinu með kveikt á úprappinu, bryð ristað brauð með maple syrup og sötra lífrænt ræktað kaffi. svo byrjar þátturinn weekend edition á npr og það sem flaug í hausinn á mér er "af hverju er úprappið í ensku? what is in a corridor hérna??" kemur mér alltaf á óvart þegar ég fæ svona át off boddí experíens.

*andvarp*

ae hvernig fae eg mikka ref til ad birta islenska stafi? tha a eg ekki vid lyklabordsstillinguna, heldur ad eg geti lesid t.d. bloggid mitt an thess ad thad se spurningamerki thar sem er broddstafur. er buin ad profa tools - options og fikta i languages en taeknin er eitthvad ad strida mer. eda eg heiladaud.

atti langt og gott simtal vid ed adan, heyrdi robert kuka i beinni og eg veit ekki hvad. fekk svo ad tala vid litla snillinginn thar sem hann sagdi aldradri modursystur sinni i utlondum ad hann hefdi kukad stort og ad hann vaeri med tyggjo. jamm. sumir hlutir eru alltaf frabaerir og thad ad tala vid robert er einn af theim.

nuna lidur mer eins og eg hafi gleypt sandpappir. er a fullu ad taka ekki eftir thvi ad eg gaeti verid lasin. hugsanlega lika bara eftirkost from the yoga-tortuuuur. according to yoga-wisdom, tha nottlega losnar um oll eiturefni i likamanum thegar madur gerir svona teygjur og tha ser i lagi pelvic openers. en svo er lika bara sens ad eg se med kvef. 'tis the season and all.

jaeja, best ad halda afram ad skoda likindi og z-toflur. hef ekki skemmt mer svona mikid sidan laki karls hotadi ad reka hin sidlausu sex ur haskola islands fyrir svindl a heimaverkefnum i adferdafraedinni. ahh, good times.

það er útúrteygð og toguð, en dönnuð dama sem skrifar þessi orð.

ég var að koma heim úr jóga, og þetta var extreme jógatími. eitthvað sem ég vissi ekki fyrr en klukkutími var liðinn af tímanum og kennarinn (sem ég er viss um að er á spítti) tilkynnti að nú væri gott að fara að fá sér vatn fyrir seinni eina og hálfa tímann, upphitun væri búin og nú tækju við skemmtilegri teygjur og pósur. í leit minni á netinu af myndum til að sýna ykkur hvað ég var að gera þá rakst ég á þetta. hækka í hátölurunum, hoppa upp á skrifborð og tjútta!

...nú hálftíma síðar er ég ekki ennþá búin að fá nægju mína af þessum apaköttum...simple mind, simple pleasures, eh?

en já, allavega, ég var semsagt í jógatíma og get stolt tilkynnt það að í dag tókst mér í fyrsta sinn að halda þessari stöðu. en ekki lengi. en þetta er allt að koma. jibbí! en annars var þetta held ég erfiðasti jógatími sem ég hef farið í á æfinni. mér hefur allavega aldrei liðið eins og það hafi 18 hjóla trukkur keyrt yfir mig og bakkað. býst fastlega við því að skríða upp brekkuna í skólann á morgun með sándeffectinum "á.... á..... æ..... á.." gaman að þessu.

farin í bíó að sjá million dollar baby.

ég er náttúrulega ekki að standa mig hérna. groundhog day var í gær. og því miður þá sagði punxutawney phil að veturinn væri nú ekki aldeilis búinn og að við ættum að minnsta kosti 6 vikur eftir af vetri. jæja. ég pakka þá bara stuttbuxunum niður aftur. not in a hurry.

og í tilefni dagsins í gær...gjöriðisovvelll! (tekur smá tíma að hlaða but it is worth it folks!)

þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir ed að láta mig fá bjartmar guðlaugsson á heilann, nánar tiltekið "mamma beyglar alltaf munninn þegar hún maskarar augun, hún er að fara á ball ðeðeðeðe" þá hefur þetta ekki tekist hjá henni.

það er nefninlega ekki pláss fyrir nema eina snilld í einu í hausnum á mér og þegar ég vaknaði í morgun, þá var þetta allsráðandi: (og allir saman nú!)

################################################
When I take you out, tonight, with me,
Honey, here's the way it's goin' to be:
You will set behind a team of snow white horses,
In the slickest gig you ever see!

Chicks and ducks and geese better scurry
When I take you out in the surrey,
When I take you out in the surrey with the fringe on top!
################################################

ekki spyrja mig af hverju ég vakna með söngleikjalög í hausnum. it is a condition i have come to terms with. en allavega, best að fara að koma sér upp hæðina og í jóga.

anoðer vonderfúl dei in ðe neibörhúd.