12.20.2004
og ekki seinna vænna, hér er fokkings tuttuguogtveggja stiga frost. minus twenty two, folks. put that in yer pipe and smoke it.
er að pakka og hlusta á einn af nýlegri diskunum í safninu mínu: innocence and despair - the langley schools music project.
hér er linkur á betterpropaganda.com sem ætti að gefa ykkur forsmekkinn. smella á listen og þetta ætti að opnast. únd blasten in ze botn. desperado hefur aldrei hljómað eins ... desperat? linda ronstadt eadt your heardt oudt.
hér er svo linkur með meiri upplýsingum fyrir forvitna. algjör sýra en samt eitthvað svo gleðilegt.
ok i´m outta here. klára að pakka og tékka obsessíft kompúlsíft á flugmiðanum næstu tímana. výýý. sjáumst 2005.
ps. ed darlíng: ég tímdi ekki a-pósti á ykkur litla krúsilíus kláðamaur. en það þýðir ekki að mér þyki ekki vænst um ykkur ok?
12.19.2004
bid spennt eftir ad einhver taki thetta upp sem barattumal a thingi a islandi. gledi.
---------
vaffvaffvaffdottnjujorktaemsdottkomm
---------
The Singable National Anthem
By REBECCA SKLOOT Published: December 12, 2004
Here's a little-known fact about the melody of ''The Star Spangled Banner'': before it was our national anthem, it was a belt-it-out-in-the-pub drinking song. According to Ed Siegel, a psychiatrist in Solana Beach, Calif., this may explain why most of us sound like a bunch of yodeling drunks when we sing it. And he has found a way to fix this.
Not long after the song became the national anthem in the 1930's, a committee of musicians, congressmen and military officials wrote a code specifying that it be played in the key of B flat major. The problem is, most people can't sing it in B flat major. ''It's just too high,'' Siegel says. ''And what does it say about this country that no one can actually sing our national anthem?'' His solution: Lower the key.
Siegel changed the key of the national anthem while running a support group for recovering alcoholic veterans. ''I didn't know what key it was supposed to be in,'' says Siegel, who plays piano strictly by ear. ''I just played in a key everyone could sing, because I wanted to show that they could lose inhibitions without drinking.'' In the end everyone sang, and no one sounded drunk.
In June, Siegel persuaded his City Council to pass a resolution saying ''the federal government should establish the key of G major as the song's official key.'' He claims that ''The Star Spangled Banner'' has contributed to a nationwide decrease in singing, because Americans are routinely embarrassed by how badly they sound hollering it out. ''This has caused a form of post-traumatic stress disorder in our culture,'' he says. ''People freak when asked to sing.''
Of course, changing the song's key doesn't fix its absurdly wide range, and the new lows will be too low for some. ''People can mumble those parts if necessary,'' Siegel says. ''But everyone should be able to hit the high notes -- that's where it gets exciting.''
It's no small detail that the song's highest note -- the one most people can't reach -- is the word ''free,'' as in, ''land of the freeeeeeeeee.'' Siegel says he figures the government would want to do whatever it could to allow everyone in the country to hit that note, and he has sent repeated requests to the Pentagon for change. So what does the Pentagon think? ''Huh?'' a Pentagon spokeswoman says. ''We didn't even know the Pentagon had any say over the national anthem.''
annars segi eg bara happy festivus, my darlings. eg treysti thvi ad allir seu bunir ad kaupa ser stong? hnegg.
12.17.2004
í dag langar mig að röfla aðeins um jólin.
þrátt fyrir að hafa heitið sjálfri mér því að taka ekki þátt í jólarugli þetta árið þá er ég hér á föstudagskvöldi að pakka inn pakkalufsum til að senda til íslands og til að henda í fólk hérna í íþöku. ég er púki í ár. finnst jólin púkó og nánast allt sem fylgir þeim glatað og öm. og ég á alveg ótrúlega erfitt að koma mér í eitthvað sem einusinni var "jólagírinn".
fyrir því eru nokkrar ástæður.
ég er ekki kristin. ég trúi ekki á guð og ennsíður á jesú. enn fremur finnst mér tilhugsunin um himnaríki eða helvíti bjánaleg. ég sé engan tilgang með því að taka þátt í þessu tralli. rétt eins og ég tek ekki þátt í að fasta á ramadan eða í messuhaldi kaþólskra á öskudag (ash wednesday).
mér finnst leiðinlegt að gefa fólki pakka afþví það er 24./25. desember. aukinheldur finnst mér glatað að senda kort til vina minna og ættingja afþví...ha já, 24./25. desember! af hverju má ekki bara gefa pakka og kort allan ársins hring? eða segja sínum nánustu hvað manni þykir vænt um þau bara alltaf?
enn ömurlegra finnst mér að hugsa til þess að meirihluti fólks sem heldur upp á þessa hátíð ljóss og friðar er alls ekkert kristið og að jóla jóla jóla bla bla bla er bara eitthvað sem er gert upp á vanann. halda jólin til að vera með. "eru ekki allir í stuði!" fílingur.
ég er ekki sammála því að þegar kemur að trúarhátíðum að þá eigi ólympíuandinn að svífa yfir vötnum. það skiptir ekki máli bara að vera með. það sem skiptir máli er að gera hluti af sannfæringu. alveg sama hvað þú tekur þér fyrir hendur. þú mætir ekki bara í vinnuna til að fá launaseðil, er það? eða mætir í skólann á fyrsta degi og svo ekki söguna meir. það bara virkar ekki þannig. ef þú velur að vera kristinnar trúar þá segi ég bara kudos to you. húrra fyrir því að þú eigir spiritúalískt haldreipi. við þurfum það öll og það er vissulega hentugt ef það vill svo til að haldreipið er opinber trúarstefna ríkisins sem þú býrð í. ég hef ekkert á móti trú. ég er trúuð. bara ekki kristin.
en fyrst ég er byrjuð á röfli, þá ætla ég líka að pípa aðeins útaf eyðslunni sem fylgir þessari hátíð. tugum þúsunda er eytt í hluti en ekki í fólk.
þann 27. desember verða alveg jafn mörg börn munaðarlaus, jafn mikið af fólki sem á ekki þak yfir höfuðið og jafn mikið af almennri eymd og volæði. en það er í lagi, því við fengum öll hangikjöt/hamborgarhrygg/rjúpu/blabla og jólaöl og þá er allt í lagi. en það er það ekki.
þannig að ég spyr hvað er til ráða? ég veit ekki með ykkur, en ég á alveg hrikalega erfitt með að samræma þessar hugsanir og það sem ég er að gera akkúrat núna. og ég veit að það þarf eitthvað alveg meiriháttar að gerast til að þessu verði tekið af mínum nánustu án þess að ég verði álitin skrítin eða klikk. en ég er hætt að halda upp á jólin. þangað til ég ákveð annað.
bæ ðe vei, þá þykir mér vænst um ykkur. þið vitið hver þið eruð.
12.16.2004
----------------------------------
hrönnsa says:
hmmm
hrönnsa says:
eg var ad spa i thvi,
hrönnsa says:
og thar sem thid verdid i tvo daga i boston
hrönnsa says:
tha thydir litid fyrir mig ad segja
hrönnsa says:
ekki koma med sjampo!
hrönnsa says:
thvi thid thurfid vaentanlega ad thvo ykkur thar?
hrönnsa says:
lol
MD - at home and only a day to (ip) says:
nah
MD - at home and only a day to (ip) says:
við erum löngu hætt því
hrönnsa says:
alveg rett
hrönnsa says:
eg er nottlega gamaldags living thingy of almennt hreinlaeti
hrönnsa says:
lol
MD - at home and only a day to (ip) says:
rofl
hrönnsa says:
en hvad dettur ther i hug?
hrönnsa says:
er eitthvad ekki nogu frumleg med samnytingarfactorinn
hrönnsa says:
eg tek allavega med mer fylusprey til ad spreyja ykkur thvi eg tholi ekki fylu
hrönnsa says:
lol
hrönnsa says:
thid verdid angandi pine fresh
hrönnsa says:
eins og eg i brudkaupinu fordum daga...
------------------------------------------
svona gengur þetta nú fyrir sig þegar við margrét plönum ferðalög. þar hafið þið það.
mig dreymdi fáránlegan og mjög grafískan draum í nótt. herra pez er hérmeð boðið að nota þetta í næstu sögu. eða ekki.
ég var sérlegur fulltrúi í líkfundar-teymi, svona svipað og crimel scene investigation (csi - uppáhalds sjónvarpsþátturinn minn þegar ég átti imba í den) og ég var alltaf kölluð á staðinn til að finna líkin. nema þetta voru ekki bara lík, heldur líka fólk sem var að deyja - annaðhvort hafði einhver reynt að drepa þau eða bara þau voru að deyja.
ég er svo fegin að ég fann ekki lykt í þessum draumi því ég var að grafa upp (no pun intended) allskonar viðbjóð og jökkí stöff. ein senan var þannig að ég var í höfuðstöðvunum, örugglega að drekka kaffi og borda kleinuhringi - gera ekki allar löggur það? og ég löggast og er eitthvað að vesinast þangað til það kemur tilkynning um að það sé komin bifreið sem sterkur grunur leiki á um að sé full, alveg smekkfull, af líkum.
ég fer á verkstæðið og þar er gamall og ryðgaður bíll. ég byrja garfa og ríf upp aftursætin. og viti menn ég finn lík og hálfdautt fólk. ekki bara eitt eða tvö. nei. tólf hálfdauðar manneskjur sem ég dreg þarna upp. hver og einn mislangt kominn í rotnun og ömurleika. ætla ekki að lýsa ástandinu frekar en þetta var frekar vibbalegt. ég man líka að þetta var allt eldra fólk.
á meðan á öllu þessu stóð datt mér ekki í hug að mér þætti þetta ógeðslegt, eða að vera hrædd eða að finnast þetta eitthvað skrítið. eins eðlilegt og ég veit ekki hvað. meira að segja flaug þessi frasi út úr mér þegar ég var að draga einn eldri borgarann útúr bílflakinu "loose the comb-over grandpa!"
ég er lögga og ég er að bjarga fólki og það eina sem mér dettur í hug er að fleygja út one-linerum um hárgreiðslu fólks? ég get svarið það, ég hef ekkert lært...
sérlegur draumráðandi minn, eddfríður, vill meina að þessi tólf hálf-lík séu öll skiptin sem ég vildi kyrkja micromanagerinn í hópverkefninu í ergónómíunni. en ég sé núna að það getur ekki verið rétt, því það voru miklu fleiri skipti en tólf sem mig langaði að leggja hendur á þá manneskju.
annar sérlegur draumráðandi, becky, heldur því fram að hér sé um að ræða eitthvað sem dó innra með mér þessa önnina. til dæmis eitthvað sem hafi verið hluti af sjálfri mér (thus the old peeps) og ég hafi kvatt þegar ég byrjaði í skólanum. ekki ólíklegt.
ég held því aftur á móti fram að hér sé einfaldlega um að ræða uppsafnad svefnleysi, ofneyslu á kaffi, stress og kvíða blandað saman með miklu ímyndunarafli og dass af sjónvarpsglápi.
jámm.
ég átti annars svo gott símtal við ginu, herbergisfélagann sem er aldrei heima, í morgun. ég sagði henni þennan draum og draumráðningarnar og hún tók undir þetta hjá mér með stressið. og klikkti svo út með því að segja að hún hefði heyrt að barbados væri svo slakandi staður. ég svaraði "oh, it´s a shame i´m not going there. i´m pretty sure my ticket to the bahamas is non-refundable at this point"
ó hvað ég er illkvittin, en þetta var dálítið fyndið. again with the sarcasm. and again i have learned nothing. en barbados, bahamas, bermuda - what´s the difference?
ég er farin í möntvaskið að þvo larfana mína og svo ætla ég að heilsa upp á mr. D. og jafnvel setjast inn á gimme! coffee og lesa eins og einn kafla í bók.
erfitt líf. líf. líf.
12.15.2004
12.14.2004
ahhh ja. thad er ekki leidinlegt ad vera eg, tho eg se ordin dalitid kleprud i verkefnavinnunni. vi!
12.13.2004
...og svo eru hópar eins og hópurinn minn í ergónómíunni. jedúddamía. ég er ekki frá því að ég hafi brotið jaxl við að vinna með þessu liði - eða öllu heldur egómanísku stjórnunarsturluðu og bara klikkuðu manneskjunni sem tókst næstum því að sjá til þess að ég yrði fangelsuð fyrir morð að yfirlögðu. ég þoli ekki þegar mér er sagt að gera hluti á ákveðinn máta.
þoli.
það.
ekki.
ef þú vilt upplifa mig pirraða, þá mæli ég með þeirri aðferð. bara reyndu að míkrómanagera það sem ég er að gera og ég kýli þig. ok. ég veit að þetta eru kannski harkaleg viðbrögð, en um leið og ég fæ á tilfinninguna að mér sé ekki treyst fyrir því einu að hugsa eins og vitiborinni manneskju þá kemur kryppan upp og klærnar eru brýndar. það eru sjálfsagt til ágætis lyf til að stemma stigu við þessu hjá mér, en svo lengi sem ég er ekki umkringd fávitum þá er ég nú yfirleitt sakleysisgrey.
en að öðru.
þar sem ég á bara eitt verkefni eftir - og það er einstaklingsverkefni! jess! - þá trallaði ég mér niðrí bæ með pakka á pósthúsið. maður má ekki gleyma móður sinni mitt í þessari prófa/verkefna/annarlokasturlun. og svo eru víst jólin að koma fyrir þá sem halda upp á slíkt.
en já, það var svona ljómandi fínt að tralla í bænum, var alveg búin að gleyma rónunum og dagvistarsjúklingunum hjá geðhjálp hér í bæ sem eigra um göturnar á daginn því hvar annarstaðar á þetta fólk athvarf?
flissarinn var á sínum stað. hann er með tourette heilkenni og eitthvað meira bland í poka af geðsjúkdómum. hann stóð á einu horninu og flissaði og sló sér á lær og meira að segja slengdi út hlátursrokum í dag. í toppformi. það er alveg hægt að sjá þegar hann er ekki að fá stuðning hjá féló, því þá fær hann ekki geðlyf og er missandi sig útum allt. merkilegt.
og svo er það maðurinn sem hrópar alltaf "good day good morning happy chanukah merry christmas now don´t go getting a heat stroke!" vingjarnlegt. einusinni reyndi ég að svara honum en það eina sem ég fékk til baka í hausinn var bara sama línan, tvisvar. núna nikka ég bara og brosi enda ekki annað hægt þegar maður fær svona fallega kveðju.
lisa, sem er i raun maður sem heitir david, var líka í bænum. hún er klæðskiptingur sem vill fara alla leið og skipta um kyn. og þessvegna er hann hún en ekki hann. kona föst í líkama manns. lisa er alltaf stífmáluð, með sítt ljóst hár og vill að maður kalli hana læææææza, ekki lísa. hún er alltaf í criminally short skirts to show off her legs that go all the way up to there og með gerfibrjóstin lafandi uppúr skræpóttum silkiskyrtum (svona eins og ég gekk í þegar ég var gelgja...the horror). lisa er líka alltaf með ghettoblasterinn á fullu. yfirleitt bara svona amerískt táfýlurokk. the best of the eighties, nineties and today. lisa var alltaf á hjóli og hafði teipað ghettóblasterinn á stýrið. en núna hefur lisa uppgreidað og er komin á millistigið af hjóli og mótorhjóli. frábært. en lisa fær líklega aldrei að fara í kynskiptaaðgerð því börnin hennar hafa tekið af henni sjálfræðið. hressandi.
þannig að það er allt eins og það á að vera hérna í kardimommubæ. eða ekki. fer bara eftir því hvorum megin þú ert við girðinguna.
12.10.2004
algjor tremmi.
annars er thad helst ad fretta ad eg skiladi tveimur gigantiskum verkefnum i dag. er mjog satt en leid ad vera buin med kursinn sem thau voru fyrir. merkilegt. man ekki eftir ad hafa verid hrikalega leid med ad vera buin med kursa adur.
i kvold verdur thvi haldid uppa thessi timamot med thvi ad fara ad sofa um leid og eg er buin med thessa faerslu. var uppi i tolvuveri allan gaerdag, alla sidustu nott og i dag. mesta furda ad eg skuli vera comprehensible still.
sjish.
bradum buin og bradum hitti eg mogguna mina og fae ekta mogguknus!!!!
goda nott!
12.08.2004
happy chanukah! nicole (skoffinid med kryppuna), jamie og eg eftir baenastund og the traditional lighting of the menorah i tilefni af chanukah. eg held a sukkuladihududum kleinuhringjum sem eru fyrsta official chanukah gjofin min ever. madur a vist ad borda steiktan mat vegna thess ad olian klaradist ekki i eydimorkinni something something. whatever. kleinuhringirnir sokkudu en mikid var nu gaman ad vera med i halelujanu. hressandi.
enn ein snilldarmyndin! ah.
12.06.2004
her snjoadi i dag sem er aedislegt. buid ad vera hlytt og gott haust, en nu er vist kominn desember og thad er taeknilega sed vetur, ekki satt? eg hef thvi sprangad um ganga skolans i nyju kuldaskonum minum i dag og finnst bara allt i lagi ad thurfa ad ganga i sidum naerbrokum, ser i lagi vegna thess ad eftir rett rumar tvaer vikur verd eg ad spranga um i bikinii. var eg buin ad minnast a ad eg er ad fara til bahamas bradum?? einhver? ha?
12.05.2004
HeartStart Defibrillator: A Life-Saving Device
Be prepared for sudden cardiac arrest with HeartStart. In the crucial minutes when you're waiting for the ambulance, increase the chances of saving a loved one's life with the first heart defibrillator available for home use without a prescription.
finnst ykkur þetta líka skrítið eða er það bara ég? be prepared for sudden cardiac arrest? er ég kannski púkó að finnast þetta vera hræðsluáróður notaður til að selja stöff? æ ég veit ekki. enda kannski ekki að treysta dómgreindinni hjá mér þegar klukkan er langt gengin eitt á laugardagskvöldi og ég er ennþá að teikna og vesinast fyrir skólann.
en fyrst ég er komin upp á sápuboxið...
girl scout cookies. nú hef ég lengi (ja, eða eins lengi og ég hef búið hérna í íþöku) verið mikill aðdáandi girl scout cookies. lengi vel fannst mér thin mints bestar, en núna er ég á þeirri skoðun að caramel delites séu málið. og það er satt að litlu stelpurnar koma og banka á dyrnar hjá manni í litlu skátastelpubúningunum sínum og selja manni kassa með smákökum og þetta er bara sætt. alveg eins og í bíó. mamma eða pabbi bíða í bílnum á meðan skottið hringir á bjöllunni og sjá til þess að það séu engir perrar að abbast upp á barnið á meðan það vinnur sér inn skátamerki til að sauma á búninginn sinn. blágrænir búningar með brúnum klútum og derhúfum. svalt. en nú eru skátarnir í bandaríkjunum stofnun sem er ekkert sérlega hrifin af samkynhneigðu fólki. og mismunar eftir því. og á maður þá að púkka upp á svoleiðis skítapakk? ég tek því mjög persónulega þegar fólki er mismunað, hvort sem það er kynhneigð, aldur, þjóðerni, kyn or you name it, i am a bleeding heart. og ekkert við því að gera þannig séð. enda ekki galli að mínu mati að hafa samkennd. en það er dálítið erfitt að sameina það að mér finnast skátasamtökin hérna öm. og að mér finnast caramel delite smákökurnar algjört dúndur. eiginlega betri en spesíurnar hennar mömmu. and that says a lot. og hvað gerir maður þá? fyrir nokkrum árum henti ég strigaskónum mínum vegna þess að þeir voru nike skór. og ákvað að ég myndi ekki gefa því fyrirtæki mína peninga. ekki eingöngu vegna þess að þeir ráða 7 ára blind og einhent börn með talgalla til að sauma strigaskóna sína fyrir kúk og kanil, heldur vegna þess aðallega að hvernig þeir haga öllum sínum viðskiptum yfir höfuð. en hvar dregur maður línuna? ég væri til dæmis alveg til í að hætta að styrkja öll fyrirtæki og keðjur sem eru á álíka lágu plani og nike. allskonar mismunun og vibbi í gangi. tökum sem dæmi wal-mart. fyrirtæki þar sem meirihluti starfsfólks er í hlutastarfi svo það sé hægt að spara í heilsutryggingum. því ef þú ert í minna en fullri vinnu, þá þarf ekki að borga fyrir þig heilsutryggingu. og svo er starfsfólkinu meinað að ganga í starfsmannasamtök. njah, ekki kannski meinað - en svona "friendly persuasion" eins og í "hey, þú verður rekinn ef þú ætlar í alvöru að styðja þetta starfsmannafélag". oh. ég verð pirruð að hugsa um þetta.
en já. ætla að athuga hvort girl scouts og boy scouts séu virkilega undir sama hatti áður en ég ákveð að kaupa ekki aftur caramel delites.
núna þegar ég les þetta yfir þá finnst mér svo svekkjandi að pirra mig á svona hlutum þegar
1) manni finnst eins og það skipti engu máli fyrir heildina og
2) þegar það er fullt af öðrum hlutum sem eru heldur ekki í lagi.
úff. vandlifað.
en jæja. back to the drawing board. literally.
12.04.2004
en thangad til, tha verdur thetta thad sem eg se i speglinum a morgnana. eda thetta?
gaman ad thessu.
:)
11.30.2004
jamm. thetta er semsagt blogg um ekki neitt.
a foninum er marvin gaye - let's get it on. eg held eg geri thad bara og tjutti adeins meira herna i ritgerdarskrifum. trallala.
11.29.2004
pink painters' foam, exacto knife, sanding paper, latex paint (muy important - hin typan braeddi kubbinn sem eg testadi a. ja, braeddi eins og i med fizzing sound og bubbles und alles) voila ve haf ze muudel. sja ekki allir ad her er um ad raeda kreditkortavel med signature skja og skrilljon options fyrir card swiping og stylus placement?
enn ein snilldarmyndin! ah.
11.28.2004
11.27.2004
búin að bæta spurlinu efst á síðuna. fyrir þá sem ekki vita þá er spurl.net snilld...svo ég vitni nú bara í ljóðskáldin beastie boys...ch-check it out efðú spurlar framan í heiminn þá spurlar heimurinn framan í þig. eða þannig.
þannig að núna þegar ég spurla eitthvað sneðugt, fynd eða school-related stöff þá fáið þið að sjá líka. úúú. yet another chance for ya peepin´toms out there! amm.
annars bara allt grúví eftir leiðó dag í gær. að vísu enn með hálsbólgu og kvef aus hell en þett´eralltaðkoma.
ætlaði að horfa á harry potter and the chamber of secrets á dvd spilaranum hvar sem ég gæti nú húss, hunds og kattar en fattaði ekki hvernig þetta drasl virkaði. helvítis. alltaf humbling moment þegar maður verður að játa sig sigraðan fyrir tækjadrasli. skil ekki hvernig svona drasl selst. það er eins og það sé sjálfgefið að notandinn verði að fara á námskeið í bréfaskóla böðvars til að kunna á þetta. algjör skandall. and for the smarty pants out there, þá neita ég að taka það gilt að ég sé ekki "tæknilega sinnuð" eða what ever. það á ekki að gera tæki sem eru of flókin eða erfitt að nota. punktur. e.o.d.
en já, þar sem harry p. & the chamber var ekki að gera sig, þá horfði ég á galaxy quest í imbanum í staðinn. hmmm. blame it on the cold. let´s just leave it at that.
fór upp í skóla í morgun að klára módelið sem við þurftum að smíða fyrir ergonomics kúrsinn. á næstu dögum hefjast svo æsispennandi prófanir. læt mynd fylgja þegar ég á eina slíka, bara svo þið getið líka pissað á ykkur af einskærri gleði eins og ég.
that´s my life in a nutshell these days.
fyrir þá sem eru að telja, þá eru í dag 24 dagar þar til ég verð að sóla mig á bahamas. ef þú smellir á linkinn, þá mæli ég með að setja voljúmið á hæsta, svo þú getir virkilega upplifað þessa síðu. ja man.
ok. nuff fartin´ around. þessi heimadæmi gera sig víst ekki sjálf.
11.26.2004
langar samt ad koma eftirfarandi a framfaeri:
Any chimp can play human for a day.
Use his opposable thumbs to iron his uniform
and run for office on election day
fancy himself a real decision maker
and deploy more troops than salt shakers.
But it's a jungle when war is made,
and you'll panic and throw your own shit at the enemy.
The camera pulls back to reveal your true identity.
Look, it's a sheep in wolf's clothing.
A smoking gun holding ape.
11.21.2004
og fyrst við erum að tala um æði. will ferrel. need i say more? will ferrel og christopher walken og útkoman er brill. vona að linkurinn virki.
ok. enough waste of time. verð að klára þessa ritgerð fyrir morgundaginn. jibbí.
11.19.2004
jólaskrautið er komið upp hér víðast hvar, daginn eftir hrekkjavökuna sumstaðar. þessir kanar eru klikk. gerfijólatré í ghettó p&c, jólalög í wegmans og jólaljós niðrí bæ. sjittur. en það minnir mig bara á að nú eru hvað...30 dagar í að ég verði að sóla mig á bahamas. sweet.
svo virðist sem klaufabárðartímabilið sé ekki alveg búið því í dag tókst mér að stíga tvisvar í hundaskít. í fyrra skiptið á leiðinni í strætó og í síðara skiptið einhversstaðar on campus. en ég tók ekki eftir því í seinna skiptið fyrr en mér var bent á í tíma að það væri skítafýla af mér og að það væri líklega vegna þess að ég væri með hundaskít lafandi á öðrum skónum. er þetta hægt? ég dey.
11.14.2004
"Take a quantity of Urine (not less for one Experiment than 50 or 60 Pails full); let it lie steeping in one or more Tubs, ...til it putrify and breed Worms, as it will do in 13 or 14 days. Then, in a large Kettle, set some of it to boil on a strong Fire, and, as it consumes and evaporates, pour in more, and so on, till, at last, the whole Quantity be reduced to a Paste...then evaporate all in warm Sand, and there will remain a red, or reddish, Salt. Take this Salt, put it into a Retort, and, for the first Hour, begin with a small Fire; more the next, a greater the 3d, and more the 4th; and then continue it, as high as you can, for 24 Hours. Sometimes, by the Force of the Fire, 24 Hours proves enough; for when you see the Recipient white, and shining with Fire, and that there are no more Flashes, or, as it were, Blasts of Wind, coming from Time to Time from the Retort, then the Work is finished. And you may, with Feather, gather the Fire together, or scrape it off with a Knife, where it sticks."
tími kominn til að hætta í bili?
annars bara fín helgi full af lærilæritækifæri og smá chicken soup for the soul as well.
gleðiítem #1
hnetusúpan var súkksess. núna á ég fullt af vinum sem finnst ég vera frábær kokkur fyrir utan að vera ógeðslega skemmtileg og fyndin (ah, i kill me) OG fullan frysti af hnetusúpu.
gleðiítem #2.
fór á listasafn skólans - öh...maniggi ef ég hef röflað um hópverkefnið í einum kúrsi sem ég er að taka? við erum að "hanna" tvær nýjar hæðir sem verða byggðar neðanjarðar sometime in the future blablebladdíbla. og ég þurfti að observera a weaving workshop þar í dag og svo notaði ég tækifærið og rölti um. the johnson museum of art er með tvo af mínum uppáhalds stöðum í allri íþöku. sá fyrri er fyrir framan þessa mynd. get setið endalaust og horft og spáð og spekúlerað. veit ekki af hverju - það er eitthvað. og svo er hinn staðurinn á 5. hæðinni hjá þeim. útsýni yfir alla íþöku og örugglega hægt að sjá til canada á góðum degi upp með cayuga vatni. hæðir og hólar og allt þakið trjám. nema maður er inni á safni þannig að það er þögn en samt er maður hátt uppi. allt öðruvísi en að vera í turninum í (á?) hallgrímskirkju þarsem maður heyrir rok og umferð og bjöllurnar (aaah! the bells! the bells! ringing in my ears! 10 stig fyrir mynd og leikara og hnetusúpa ef þú getur sagt mér hvað gerðist næst). ef maður er heppinn þá sér maður fálka sem svífa um fyrir ofan bæinn með vængina útþanda og augun galopin fyrir æti. magnað.
og svo síðast en ekki síst gleðiítem 3.
e.v. day er með innstallasjón á safninu um þessar mundir. það er ótrúlega súrt að sjá hundruðir g-strengja í víravirki mynda formasjón eins og orrustuflugvélar gera. og svo kallar hún þetta g-force. hnegg.
fsp. klukkan orðin allt of margt. érfarinaðsofa. gúnatt.
11.13.2004
WEST AFRICAN PEANUT SOUP
(from "Sundays at the Moosewood Restaurant")2
cups chopped onion
1 Tblsp vegetable oil
1/2 tsp cayenne or other ground chilies
1 tsp grated peeled fresh ginger
1 cup chopped carrots
2 cups chopped sweet potatoes
4 cups vegetable stock or water
2 cups tomato juice
1 cup smooth peanut butter
1 Tblsp sugar
chopped scallions
chopped roasted peanuts
Sauté onion in oil until it is transluscent. Stir in cayenne and ginger. Add carrots and sauté a couple minutes more. Mix in potatoes and stock, bring to a boil, simmer 15 minutes (until the vegetables are tender). Puree the vegetables with tomato juice (and some of the cooking liquid if necessary) in a blender or food processor. Return the puree to the pot. Stir in the peanut butter until smooth. Checksweetness and add sugar if necessary. Reheat gently, using a heat difuser if necessary to prevent scorching. Add more water, stock, or tomato juice to make a thinner soup if desired. Serve topped with plenty of chopped scallions and chopped roasted peanuts.Serves 6-8
annars er sko alveg meira en nóg að gera þessa dagana og líkur á því að ég verði mestmegnis uppí skóla í gradlabbinu fram á kvöld að teikna eða vesinast. því má búast fastlega við að ég pósti hér oft. eða ekki.
...procrastination is the opiate for the masses my friend, not tv.
ok. farin í sturtu. ed segir að það sé táfýla af mér.
en já, semsagt , páleggið er tæknilega séð toms, þar sem toms keypti víst upphaflegu g&j verksmiðjuna...þannig var nú það. svona er hann gummi mikill peðagók og uppfræðari.
11.11.2004
...bara til þess að já koma heim, þramma upp stigann og finna ótrúlega góða bökunarlykt og eða matarlykt. var það í gær eða fyrradag þegar ég sat og þurfti virkilega að vanda mig að slefa ekki á lyklaborðið á hal vegna þess að gimpin á neðri hæðinni bökuðu eplastrúdel-somethingsomething? var það svo ekki þá hinn daginn sem þau voru að grilla? og svo um síðustu helgi ha, þá skellti húsfreyjan, sem greinilega er á spítti, í pönnsur (the irony!)!!!! og hvað í fjáranum var verið að baka í kvöld? eitthvað alveg orgasmískt, held ég því ég er enn og aftur að reyna að slá inn án þess að slefa ofaní lyklaborðið. need i say more? you picking up what i´m putting down? are you with me?
þetta gengur ekki lengur. ég verð að fara að kaupa í matinn svo minn mótleikur sé ekki eitthvað jafn öm. og "hmmm.... hvað á ég í ísskápnum sem er a) ekki útrunnið b) ekki við það að vera útrunnið c) remotely interesting?"
þetta er núna í ísskápnum:
rúmlega hálfnuð ferna silk súkkulaðimjólk
hálfnuð ferna silk venjuleg mjólk
poppmaís
jógúrt með "ég gleymdi þessu í bakpokanum í heilan dag álþynnan er útþanin og núna þori ég ekki að borða þetta" bragði (þó tæknilega séð sé jógúrt útrunnin from day one by definition)
kókosflögur
sugar in the raw
eitt egg, hrátt...eða var það harðsoðið?
rétt rúmur einn sopi appelsínusafi með kalki
sinnep
rúsínur
haframjöl
all natural tortilla chips, the blue kind
b vítamín
nayonnaise (majónes fyrir grænmetisætur, betra og betra fyrir þig!)
hot sauce salsa picante
súrsaðar gúrkur sem ég held ég eigi, en þær gætu líka verið eign herbergisfélagans sem er aldrei heima...
peter pan peanut butter - chrunchy -
spínat sem er svo slappt að ég þori ekki að gá, meika ekki úldna spínatfýlu núna
hvítlaukur
5 pakkar af ROYAL búðingi (jólin, sem er bara fyrir ýtrustu neyð)
milljón pund af lakkrís (ekki alveg ýtrustu neyð en in the red zone)
drakúla brjóstsykurspoki (jólin, en líka ef ég man að á drakúla)
úff.
ætla að borða afganginn af brennda poppinu síðan í gær og skella mér í að teikna gröf/íkon/skýringarmyndir and then some fyrir programming class.
lovely.
11.10.2004
nokkrum blotsyrdum sidar...voila! raudur retro stoll kominn heim. gloggir lesendur taka kannski eftir einni skrufu i saetinu. hun var afgangs. #$%^& en nuna get eg tekid "hringjarinn i notre dame" af ferilsskranni minni og haett ad sitja a pudum og pappakassa ofan a eldhusstol vid skrifbordid. og thad er sko ekki amalegt at all.
enn ein snilldarmyndin! ah.
11.08.2004
11.07.2004
gat eiginlega ekkert gert í að bjarga egginu og búa til ommelettu seinna, smá sammari yfir þessu spreði á matvælum.
en það er nú ekki það sem ég ætlaði að skrifa um. heldur það að egg í niðurfallssigti í eldhúsvaski lítur út eins og marglytta sem hefur skolað á strönd.
ég var 9 ára þegar ég sá marglyttu í fyrsta skipti. þá var ég í danmörku með múttí og fattí og kalla bró. ég var líka 9 ára þegar ég brenndi mig á marglyttu í fyrsta skipti og eftir það gekk ég í stóran sveig framhjá þeim á ströndinni.
en ég potaði aldrei í þær með priki eins og einn strákur (kristján? eiríkur? ah, maniggi) gerði og ég tók þær heldur aldrei upp með priki til að sveifla og henda þeim annaðhvort lengra upp ströndina eða aftur út í sjó. það fannst mér ekki sniðug iðja. enda held ég að ég hafi verið frekar siðprútt barn. með skálaklippingu í danmörku. skálaklippingu og í bleikum jakka með hvítum röndum á ermunum. smart.
ég var líka 9 ára þegar ég sá þrumur og eldingar í fyrsta skipti. og smakkaði jolly cola. og pantaði ís á dönsku, ein. smart heimsborgari. jeg vil gerne have jordbaer og sjokoladeis med floooodeskum og syltetoj.
ok. enough walking down memory lane. þarf að fara á hópfund með kíssið.
love,
abbs.
11.06.2004
11.05.2004
you gotta know when to hold ´em,
know when to fold ´em,
know when to walk away,
know when to run.
og það er sko ekki amalegt. hvað ætli það þýði að dreyma kenny rogers? kannski vinn ég péninga í lottó! nú þarf ég bara að kaupa miða and i´m all set. eða ekki.
11.03.2004
ithaca, 10 square miles surrounded by reality
þessi bumper-sticker frasi öðlaðist fyrst merkingu í dag þegar ég leit á fréttirnar.
klæddist svörtu til ad syrgja mannréttindin sem verður sturtað niður næstu árin með þennan fávita við stjórnvölinn.
er ekki í lagi með fólk? vilja þessi fífl virkilega að fóstureyðingar verði bannaðar? að samkynhneigt fólk megi ekki staðfesta sambúð sína eða bara lifa sínu lífi með sömu réttindi og aðrir? að unglingum verði ekki kennd kynfræðsla? að dauðarefsing sé eitthvað sem eigi ekki að leggja niður?
i didn´t get the memo about us going back to the dark ages, somebody help me out here?
11.02.2004
talk about being jaded.
annars bara fínt hérna. þryðjudagur og svona. hnegg.
10.25.2004
10.24.2004
tónlistin úr myndinni shaft. sem er fyrir utan hið vel þekkta "theme from shaft" algjört yndi. svona blanda af klámmyndafílíng, big band, funk og bara all around blaxploitation goodness sem er eiginlega alveg flottasta genre-ið í bíó að mínu mati. bara sit back and relax. nema hvað að í pésanum sem fylgir með, er söguþráðurinn rakinn. og já, bara...read for yourself.
"...a door is splintered, bursting open into a girl’s luxury apartment. a .45 caliber colt fires, hitting the girl’s bodyguard. and marcy jonas, black, lovely and fresh, is taken, slammed into a car in an alley, a hypodermic needle jabbed into her arm, while a man’s gloved hand covers her mouth as she tries to scream.
john shaft, black muscular, fine-looking, is in bed with his woman, ellie moore, a doll, also black. marcy’s frightened scream reverberates and echoes under ellies’s own, which is a scream of pleasure."
finnst ykkur þetta ekki æði???
10.20.2004
10.19.2004
mig dreymdi að ég væri að vinna á nektardansstað. með súlum og alles. og var alveg í góðum gír að dansa og tralla þangað til allt í einu ég fékk frábæra hugmynd! ég ákvað að gera rannsókn á tíðni öklameiðsla í þessu fagi. þú veist af því "við stelpurnar" erum iðulega á háum hælum og allt. og ég setti upp þessa líka fínu rannsókn og fékk út að það eru 87% líkur á því að þú öklabrjótir þig ef þú ert strippari. ég vaknaði þegar ég var farin að bögglast með fjölbreytudreifinguna og hvað ég hefði ákveðið að hafa mörg level af óháðu breytunni. man ekki einusinni hvaða breytur ég var með. er þetta ekki einn af þessum draumum þar sem maður finnur the cure for cancer og vaknar og man ekki neitt?
algjörlega kúkú.
ok. farin í tíma.
10.18.2004
...fordi det er morsomt, fordi det er tøft, og fordi det ligger naturlig til menneskets instinkter...
jább. say no more.
í síðustu viku fékk ég hysterískt símtal frá íslandi og í símanum var edda. að missa sig af gleði afþví hún hafði fundið svo flott til að senda mér. svo fékk ég tölvupóst með orðunum "...og það er bannað að henda þessu í hjálpræðisherinn! þú verður að nota þetta...muahahahaha"
og þar sem ég er greinilega certifiable og að auki a pathological sensation seeker, þá samþykkti ég þetta orðalaust.
og í dag fékk ég ástarsendinguna frá íslandi. glær plastlyklakippa með mynd af hressu smábarni með orðunum "þú ert frábær!" og upptakara. hvað gerir maður við svona hluti?
þetta er samt betra en það sem ég var búin að sjá fyrir. hafði vaknað nokkrum sinnum síðustu nótt í svitakasti yfir því að þurfa að skella skipperaklukkunni á vegginn í eldhúsinu ("ahoy! welcome aboard!" eða eitthvað álíka á eldhúsklukku í laginu eins og skipsstýri sem var seld í rúmfatalagernum fyrr í sumar). þannig að ég tel þetta nokkuð vel sloppið.
núna er bara að finna gott andsvar. and believe you me, in america everything is possible. the heat is on, ed...
10.14.2004
ég hugsaði með mér að það væri nú af sem áður hefði verið, því ég er frekar klaufsk og óheppin eitthvað stundum. og ég var bara sátt við það að vera orðin ein af þessum "heppnu. hrósaði happi og blístraði lagstúf. þangað til ég gekk inn í runna. hvernig fer ég að þessu?
10.12.2004
fyrir dygga lesendur þá þarf vart að rifja upp ruglið í state department of motor vehicles hérna um daginn þegar ég sótti um endurnýjun á persónuskilríkjunum mínum. en hér er short re-cap. kom heim í ág. útrunnin persónuskilríki. fór og sótti umsókn til að endurnýja. fyllti út. sendi umsókn inn. fékk umsókn til baka vegna þess að persónuskilríkin voru útrunnin. you following so far? because i'm starting to get confused...
*stutt hlé til að ná áttum, ná í kaffi og ná andanum*
allavega, með síðasta bréfi fékk ég líka nýja umsókn og sérstakt blað fyrir plebba með útrunnin skilríki sem ég reyndar skil ekki alveg tilganginn með því ég var jú upphaflega að sækja um endurnýjun. en... allt í lagi, don´t make waves hugsa ég og fylli þetta út eftir bestu getu og sendi inn. svo líður og bíður og í dag fékk ég enn eitt bréfið. og ég aldeilis glaður pompóli ríf upp umslagið til að finna hvort í því leynist skilríki.
en nei.
í þessu bréfi stendur að lúserarnir í dmv séu ekki með social security númerið mitt on file. en ég veit ekki betur en ég hafi sótt um það og fengið frá þeim hér um árið. en það hefur greinilega verið seríóspakka social security númer, og ég sem borða ekki seríós. og ég er búin að skoða upphaflegu umsóknina og ég gleymdi ekki að fylla út liðinn: "social security number".
dæs.
yfirvofandi er hrikaleg ídentítetskrísa, þar sem persónuleiki minn er útrunninn og ég er nóboddí í kerfinu. i don´t exist. i´ve been around the block once, twice even og ég þekki fokkmerki og ef þetta er ekki að senda manni eitt stórt fokkmerki þá veit ég ekki hvað það er. the man ain´t foolin´around the man beat me down. við þessu er aðeins eitt að gera, rölta út í ghetto p&c (the local equivalent of 10-11, nema bara í ghettóinu - pickled pig´s snout, anyone?) og kaupa mér flösku af 40´s í pappapoka, setjast út í almenningsgarð og eignast nýja vini. for dramatic effect, setjið sweet nothing með velvet underground á fóninn. jimmy brown, ginger brown, polly mae, joanna love, i´m coming.
10.10.2004
10.08.2004
helgin verdur svo vinnuhelgi, ad visu er eg ad passa hus, hund, kott og heitan pott, en thad aetti nu bara ad hjalpa en hitt. hlakka til ad skella mer i pottinn a eftir undir stjornubjortum himni med hvitvinsglas. en fyrst: programming methods in design. ciao babies.
10.07.2004
dæmi: í dag þegar ég kom heim úr skólanum þá var ekki bara eitt, heldur TVÖ ástarbréf frá þessum elskum í póstkassanum mínum. TVÖ!
annað ástarbréfið flokkast reyndar undir ástarumslag og innihélt það eitt stykki stuttermabol, einn sokk, viðbjóðslegt póstkort með síðari tíma meistaraverki frá róberti dan, og síðast en ekki síst, þeinkjúverímödds, lakkrís og það nóg af honum! hitt ástarbréfið var ástarpóstkort frá finnlandi með dúnkoddaupplýsingum. will come in handy no doubt. stelpur, ég get ekki sagt þetta betur en bubbi í den: brynjah, égh ehhhlsga ðig.
jamm.
10.03.2004
10.02.2004
simple mind, simple pleasures.
einn af bónusunum við að hafa mr. d. í heimsókn er að ég þarf að fara út og hreyfa mig og hann reglulega. og í morgun héldum við í smá fjallgöngu, sem breyttist í march of death, því ég var alltaf að hugsa "aðeins lengra, aðeins lengra" og við enduðum á að labba hálfa leiðina til tunglsins og til baka.
six mile creek er flottasti staðurinn í íþöku og ef þú kemur í heimsókn þá verður það eitt af fyrstu verkunum að skella þér memm þangað. pínu fjallganga og skógarganga og drullupollar fyrir voffa að hoppa og skoppa í, lauf fyrir mig, könglar, greinar og annað skemmtilegt sem má finna í skógum. algjör draumur. þremur tímum síðar skröngluðumst við svo heim. mr. d. ekki lengur hvítur hundur, heldur drulluskítapési með lauf og drasl fast í feldinum. ég var ekki skárri, drulluskítapési með lauf og drasl á buxunum og skónum og af einhverri ástæðu í hárinu líka. en við vorum glaðir drulluskítapésar og eftir að hafa smúlað hvutta, og farið í sturtu sjálf, þá erum við glöðustu pompólarnir í íþöku.
en núna er breikið mitt búið, kaffið tilbúið og mér ekki til setunnar boðið. það hættir aldrei að vera stuð í skólanum.
9.30.2004
thegar eg kom heim tha thurfti eg ad fara og endurnyja skilrikin min, ok?
bara basic skilriki med nafni, faedingardegi, mynd og heimilsfangi sem er alveg naudsynlegt ad hafa thvi madur getur tam. ekki keypt afengi an skilrikja - her eru allir bednir um skilriki i budinni - en skilrikin semsagt runnu ut a medan eg var a islandi. en thad var i lagi, eg skellti mer a dmv - department of motor vehicles og fekk eydublad, fylla ut takk og senda avisun. og eg hugsa med mer, ok, ekki svo slaemt. tharf allavega ekki ad bida i rod i thrju ar. en ok nyju skilrikin attu svo koma eftir 4 -6 vikur. og eg fylli thetta samviskusamlega ut og sendi avisun og svo ekki soguna meir. en i dag fekk eg bref fra state of new york department of motor vehicles. svona form bref thar sem brefid er i raun bara eydublad thar sem hinn opinberi starfsmadur tharf bara ad fylla ut likkedi split med nokkrum x-um her og thar og kvitta. eg semsagt fekk svona bref thar sem segir:
dear hornn byrnharsdottir
enclosed is: x - your check.
we are returning this check to you because: x - your id card has expired.
og eg veit ekki hvort eg a ad hlaeja eins og sturlud kona eda grata vegna thess ad thad er svo mikid af favitalegum skrifraedisreglum og veseni i heiminum.
er thad bara eg eda meikar thetta nokkurn sens? og eg veit ekki hvort thad pirrar mig meira svona favitaskapur ad segja mer ad skilrikin seu utrunnin (duh!) eda ad helvitis ekkisens skriffinnurinn skuli ekki einusinni hafa fyrir thvi ad stafa nafnid mitt rett? how hard can it be? eg er a skranum tharna hja theim for crying out loud. urrrrrrr. ok. best ad roa sig adur en eg missi mig vid naesta fifl sem vill kalla mig ron.
anda. thad er malid, held eg. best ad gera sma af thvi.
9.28.2004
nema náttúrulega að hlutfallið af bjánalegum hlutum sem ég framkvæmi sé bara svo astronomically hátt að þetta liti öll aspect af my so called life? andvarp. mér var bent á um daginn að bjánaskapurinn hjá mér getur líka flokkast sem “sjarmerandi”…en svona prívat og persónulega finnst mér lítið sjarmerandi við þetta, og allt að því að þetta representeri frekar a loud call for help. en ef þetta dæmi með framhaldsnámið gengur ekki upp hjá mér, þá hef ég allavega sjarmann.
af hverju þetta röfl um bjánalega hluti? jú, af því í morgun held ég að ég hafi toppað sjálfa mig. meðalmennskan er ekki nóg fyrir mig, það er á hreinu. ég fór í sturtu þegar ég vaknaði því ég var ótrúlega klepruð eftir hópvinnu langt fram á nótt. og þar sem við þurftum svo að halda kynningu á verkefninu þá var ekki hægt að vera klepri. nei, ég fór í sturtu. og fékk mér morgunmat. og fór svo að tygja mig.
bakpoki...check.
geislaspilarinn…check.
allt sem ég ætla að lesa í dag…check.
pennaveski…check.
hal…check.
kaffibolli…check.
veski…check.
nesti…check. bla bla bla osfrv. og saa videre, und so weiter.
og ég klæði mig í skóna. og jakkann. og labba af stað. með handklæði vafið um blautt hárið á hausnum.
þannig að um næstu jól þá skulið þið hafa augun opin fyrir bókadúóinu “góðar hugmyndir sem ég hef fengið og framkvæmt” eftir margréti dóru ragnarsdóttur (ef þið viljið fá sník prívjú, endilega spurja möggu út í brúnkukremið og sólbrúnkufarið), og svo “fáránlegir hlutir sem ég hef gert: sjálfsævisögulegt ágrip” eftir mig.
that´s all folks.
9.22.2004
en já, haustið er semsagt komið hérna í íþöku og ég var í brjáluðum heimspekipælingum á leiðinni heim og mundi eftir því þegar ég var lítil og fattaði þettta konsept með trén og þegar þau fella laufin á haustin. og þegar ég fékk að vita að þegar trén fella lauf á haustin, að þá eru það ekki sömu laufin sem koma aftur næsta vor. en mér þótti það dálítið merkilegt að nýju laufin skyldu vita hvernig og hvar þau ættu að vera á trjánum og hvernig þetta virkaði alltsaman. alveg stórmerkilegt. maður hugsaði flott þegar maður var krakki, endalausar spurningar, nothing accepted at face value, alltaf af hverju, og það er synd að manni skuli takast að glutra því svona hressilega niður með því að verða "fullorðinn". makes one not want to grow up.
9.18.2004
fínt. (úff, nú er eins gott að sagan standist væntingar, ha?)
ég var boðin í brúðkaup í dag. carissa og todd, yndislegar mannverur sem ég hef þekkt síðan ég flutti hingað, ákváðu að ganga í það heilaga úti í sveit. ótrúlega fallegur dagur, blue skies smiling at me osfrv. og allir í sínu fínasta pússi. úti í sveit var hlaða og tjöld og klappstólar og pappaglös og grill og ræður og dans og gaman. og það sem heitir á enskunni port-a-john. útiklósett. svona eins og var á þingvöllum (er mér sagt, mér datt ekki í hug að djöflast þangað) á fimmtugsafmæli lýðveldisins. einfaldur strúktúr í sniðum. plasthylki utan um klósett. og þeir sem hafa notað svona vistarverur vita að þegar líða tekur á daginn að þá eru þónokkrir búnir að fara þarna inn og tefla og lyktin ekki alveg að gera sig. en todd og carissa voru búin að sjá við því og höfðu sett svona lyktarúða inn í básinn. "country fresh" - sem er í rauninni bara ózón eða eitthvað annað krabbameinsvaldandi ógeð, held ég til að drepa lyktarskynið tímabundið en svo einhver ömurleg lykt sem samræmist engan veginn minni hugmynd um hvernig "country fresh" eigi að lykta. er það ekki bara mykja? how fitting.
nema hvað að um miðbik dagsins þá loks brotna ég niður og ákveð að nota portajohnninn. bad idea. en með hraða vindsins sé ég á skotstundu að ég muni ekki meika fýluna og ákveð að fíra úr úðabrúsanum upp í loftið til að gera mér dvölina bærilegri þarna inni. en, verandi ég, og þar af leiðandi snillingur, að þá úðaði ég á mig í staðinn. jámm. það er ekkert meira skemmtilegt en standa ein í brúðkaupi þar sem ég þekki ekki nema 2 eða 3 aðra en brúðhjónin og lykta eins og fokkings "country fresh". ah. en það er allavega góður conversation starter. "hi, my name is hronn. yes, hronn. h. r. o. n. n. yes, it´s a mouthful i know. say, you´re probably wondering why i smell like shit. well, let me tell you this really funny story..." and so on and so forth.
klöppum fyrir mér því:
- ég.
- er.
- frá.
- bær!
þakka þeim sem hlýddu. ég er farin í sturtu eftir ógeðslega skemmtilegan dag og dans og trall. vonandi nær venjulegt sjampó þessari fýlu úr hárinu á mér.
9.16.2004
kjölturakkinn, sem ég hef eftir smá íhugun ákveðið að gefa ekki nafnið spawn of satan heldur bara hal, dó. nota bene, í dag er þessi tölva búin að vera í minni eigu í eina viku. en sem betur fer var andlát hennar bara tímabundið og eiginlega ekki andlát tæknilega séð, heldur meira svona..."gone fishing".
gone. fokkings. fishing.
og það án þess að spyrja leyfis. bara allt í einu "hey ég nenni ekki að virka og ég ætla að krassa með heimaverkefnin þín og þú verður að gera þau upp á nýtt!" jámm. mikið andskoti varð ég reið maður. svo ég blóti nú aðeins meira...fokksjittpiss. og þar sem ég er alveg með eindæmum sjálfhverf (á nýaldarísku, "næm"), þá laust þessari spurningu í hausinn á mér, hvort það væri nú ekki í lagi með mig, er ég að bregðast of harkalega við hérna, er þetta eitthvað sem "venjulegt" fólk dílar við með einni hendi á meðan það berst við dreka með hinni? m.ö.o. smá self-check í gangi. en eftir gott (en upphaflega hysterískt) símsamtal við eddu þrumu var niðurstaðan nei. ég var ekki að gera of mikið úr hlutunum, það má alveg gera ráð fyrir því að hlutir eigi að virka að öllu jöfnu. úff. þetta var bara dropinn sem fyllti mælinn í tölvubögginu sem ég hef staðið í undanfarið. en eftir japl jaml og fuður var kvikindið drifið í viðgerð hér í bæ. 24 tímum síðar er hal kominn heim og ég búin að skila verkefnunum og gott betur. allt er gott sem endar vel.
og lexían sem ég dreg af þessu? var einhver helvítis lexía? eitthvað í ætt við ruglið sem segir að það sem drepi mann ekki geri mann sterkari? það held ég ekki. bara krydd í tilveruna. og kannski þetta sem ég sagði í upphafi með búddhismann og the reality check.
á leiðinni í háttinn. langur dagur á morgun þar sem hápunkturinn verður óneitanlega að sjá godzilla (original restored version) á stóra tjaldinu í listabíóinu uppi í skóla, og svo brúðkaup á laugardaginn sem ég var alveg búin að gleyma. þannig að lífið er nú ekki alslæmt.
9.10.2004
tha er eg buin ad vera hvad...tvaer vikur i skola and let me tell you ladies and gents ad thetta er brjalaedi. algjor bilun. hvad. var. eg. ad. paela?
thad er, hvad var eg ad paela ad fara ekki fyrr???? thetta er svo ogedslega skemmtilegt ad thad halfa vaeri nog. loksins er eg farin ad nota vinstra heilahvelid aftur. og loksins thad haegra. fsp.
thetta er samt lika dalitid erfitt og thad var sma fult ad fa "what is this? a gas mask?" sem gagnryni a fyrstu teikninguna sem eg gerdi. af ryksugu. ja. af ryksugu. en thad var lika staerdfraedingur sem spurdi svona aulalega. krokkunum i honnunarstudioinu fannst thetta bara fin mynd. en ja. eg teiknadi semsagt ryksugu sem fyrsta verkefni herna. atti ad ad endurhanna hana og endurbaeta. og svo var naesta verkefnid og tha var komid ad thvi ad "lesa" mvr, eins og their sem nenntu ad lesa sidasta post fengu ad sja. og svo i dag skiladi eg inn operational needs statement um hradbanka. og nokkrum heimadaemum. og a manudaginn er thad floor plan fyrir skidaskala i colorado. gaman ad thessu.
en i kvold tok eg mer hle og for og sa missing marcus. sem er bandid sem jessica vinkona min syngur i. garanterud gaesahud. og i kvold var bonusinn thessi pick-up lina: (eg sit a stol, utotud i bjornum minum sem einhver fa-vi-ti hellti a mig) "i'm sorry about that, but it's my desperate attempt to get to buy you a drink" hallo! er ekki i lagi med folk? "hey ja! thu helltir bjornum minum a mig af asettu radi, thu hlytur ad vera frabaer gaei! hvar er penni svo eg geti gefid ther numerid mitt?!?!" ekki alveg. *hnuss*
stundum er erfitt ad vera ekki vondur. en eg er, eins og eg hef adur tekid fram, godur pompoli. thannig ad eg lamdi manngreyid ekki.
fast.
dises.
en allavega. nu er klukkan ordin allt of margt og eg tharf ad sofa. eins gaman og thad er ad hafa loksins tolvu _aftur_ heima ad tha held eg ad eg lati gott heita.
guten nacht.
love,
abs.
9.03.2004
thad sem eftir fer var skrifad to the thunderbabes fyrr i dag i tolvuposti, en thetta er svona almennt yfirlit um thad hvad er i gangi nuna hja mer, nu thegar skolinn er byrjadur. sokum thess ad litli kjolturakkinn minn gaf upp ondina i vikunni tha hef eg litid verid ad thvaelast a netinu mer til skemmtunar og yndisauka, enda litill timi til thess a daginn thegar eg er i timum eda ad vinna.
================
thvilikt og annad eins. thetta er ogedslega skemmtilegt en sjittur hvad thad er mikil vinna! eins og thid vitid badar tha var eg med presentation a midvikudaginn um ryksuguna mina, "this vacuum sucks! and here's why..." ad visu var titillinn "what is this? a gas mask?" sem er direct quote fra henri thegar hann sa teikninguna mina af ryksugunni kvoldid adur.
ja eg er ekkert sma god ad teikna! en allavega, thad gekk vel og eg laerdi heilmikid af thvi. t.d. thad ad hvad er ogedslega erfitt ad teikna eitthvad og aetlast til thess ad folk skilji nakvaemlega hvad madur er ad fara. enda var vist undirliggjandi (!) tema i thessu verkefni "see what i mean?" agalega fint.
i naestu viku verdur presentation a verkefninu "read mvr" . en mvr er semsagt martha van rensselaer hall, sem er byggingin sem eg er i flesta daga. nefnd eftir mortu van rensselaer sem var vist einhver frumkvodull a svidi home economics, en mer finnst nu eiginlega merkilegra ad konan lifdi thvi sem kallast a pe-ce-isku (politically correctedness, pc) "an alternative lifestyle". hun bjo med "vinkonu" sinni sem var "samleigjandi" hennar. je raet. gellan var fleiming lessa! snilld og ekkert nema bara power to her segi eg. en allavega, hvar var eg... ja, lestur a mvr. mer finnst eitt frabaert vid thetta nam og kursana sem eg er ad taka ad eg er ad laera fullt, baedi i fraedunum en eg er lika ad laera nytt tungumal - ergonomisku, interior designisku, programmisku, facilities planningisku. thannig ad thegar einhver ur hottintotta thjodflokknum facilities planningitar bidur mig um ad _lesa_ mvr tha thydir thad eftirfarandi:
-------------------------------------------
DEA 453-653: “READING MVR”What can you glean about the College of Human Ecology by “reading” the physical environment of MVR? By “glean” consider the following (a non-exhaustive list): What does the building say about:
• teaching styles and philosophies
• how students are valued• the importance of cross-departmental interaction and collaboration
• the importance of research and instruction
• sense of community
• innovation
• physical features of MVR (e.g., novelty, repetition of elements, visual cues that create a point of interest, sounds, smells, textures)For next class, come with this captured on another poster (or whatever way feel most effective to display in class).
Include:
• What were the “messages” you read”?
• What environmental cues used to get the message (the physical messengers)?
Use several (i.e., at least 2-3) different ways of conveying what you have observed and experienced (e.g., annotated digital photos, hand drawn plan showing spatial relationships, table with rough figures, etc.)
--------------------------------------
thannig ad medal thess sem eg tharf ad gera um helgina er ad lesa mvr. gaman!
eg aetla ad athuga hvort eg get ekki hladid myndum af myndavelinni inn a velarnar herna i grad. labbinu i dea, thannig ad eg geti nu gert thetta somasamlega og thurfi ekki ad teikna meira. annars gaeti thetta verkefni fengid titilinn "what is this? a helicopter?" bommer ad litli kjolturakkinn minn skuli nu vera dainn, enda ekkert meira bogg i minum huga en ad vera hadur thvi ad komast i tolvur uppi i skola, fyndid hvad madur er ordinn otholandi spilltur krakkabjani af thvi einu ad eiga tolvu!
hinir kursarnir sem eg er i eru ekki sidur skemmtilegir. einn af theim og mitt uppahald er "design programming methods". her er annad daemi um nytt tungumal sem eg er ad laera. eg helt t.d. ad design programming methods vaeri einhverskonar forritun en nei. langt fra thvi. merkingin a programming her er ferlid sem eg, sem individual consultant, ergonomicist eda facilities planner, by til i samvinnu vid vidskiptavin adur en interior designer eda architect er fenginn til ad hanna rymi. thannig ad eg er ad taka thad sem vidskiptavinurinn vill og thyda thad fyrir honnudinn, en an thess ad eg se i thvi ad bua til rymid sjalft. eg er bara ad smida beinagrindina ad plassinu. "verslunarkjarni nidri i bae tharf ad vera i ekki meira en 5 min. gongufaeri fra bilastaedahusi." eg kemst ad thvi hver 5 min. gonguradiusinn er, med tilliti til meirihluta af the shopping population og skilgreini thann radius fyrir the designer sem hefur verid fenginn til ad teikna midbaeinn. allavega. eg veit ekkert hvort thid erud ad fatta thad sem eg er ad segja en thegar lida tekur a onnina tha verd eg med concrete daemi thar sem bekkurinn a ad endurhanna bokabudina a campusnum. viiii!
vid alan (advisorinn minn) erum nuna i midjum klidum ad skrifa umsokn til scar, society of computer applications in radiology, med baltimore ludunum. ju their snoppudu finally i girinn og til ad geta sott um rannsoknarnamsstyrk (ekki olikur rannis styrknum sem vid sottum um i vor) til scar tha thurfum vid ad skila inn tveimur bladsidum fyrir thridjudaginn med rough outline eda abstract og svo full-unninni umsokn eftir viku. thannig mer er ekki til setunnar bodid lengur, og kominn timi a ad haetta ad procrastinate-a med thvi ad rofla i post til ykkar. eg tharf ad uppfaera cv-id mitt og fleira skemmtilegt. svo aetla eg ad eyda fyrrihluta kvoldsins i kvold ad skoda 3 problem sets i kursinum "research methods in human environment relations" - fyrir manudaginn.latum thetta heita gott i bili elskurnar. eg kannski endurnyti eitthvad af thessu rofli i bloggid mitt svo eg thurfi ekki ad skrifa fleirum update...love,abby
8.21.2004
8.18.2004
finn ekki vekjaraklukkuna mína og stendur ekki á sama med allar þessar mölflugur sem hafa flutt lögheimili sín hingad á 106 auburn stræti. hvaða dónaskapur er þetta? þær hafa líklega frétt af ríkisstefnunni hérna að drepa ekki pöddur. svo lengi sem þær halda sig fjarri andlitinu á mér og sérstaklega matnum mínum, þá er mér slétt sama. þetta hljómar samt dálítið eins og hér sé allt morandi í hressum litlum leigjendum en þannig er það nú ekki. skilgreiningin fyrir leigjendur er að þeir borgi með sér. helvítis skítapakk. kannski ég fái mér kaffibolla áður en ég díla við þetta.
eins og er nenni ég heldur ekki ad fást við gatið á flugnanetinu í herberginu mínu. loka augunum fyrir vespuhreiðrinu sem hangir milli gluggans og flugnanetsins... ignorance is bliss þegar madur er þreyttur. loka glugganum og hugsa með mér að það sé betra að vera smá heitt en að vera stunginn. helvítis pollíanna.
fegurðin við að leigja með annarri manneskju er að stundum týnast hlutir. eins og vekjaraklukkur. og svo núna, kaffipokarnir. greyið gina litla. er ekki búin að búa með mér nógu lengi til að vita að you never get between hronn and her coffee. ohwell. eftir að hafa froðufellt í örvæntingarfullri leit af helvítis kaffipokunum sló ég þessu upp í kæruleysi (les. enginn hérna til að berja) og fór út á gimme! coffee. þessar elskur. en núna er ég búin að fá kaffi, búin að lesa póst, búin að væflast um í netheimum og ekkert eftir nema lýsa yfir stríði við the squatters. ég ætla að reyna að taka því ekki persónulega að amk fimm ættliðir mölflugna hafi eyðilagt tamari möndlurnar mínar. sem betur fer fyrir þær er kaffið geymt í frystinum.
7.28.2004
fékk áritunina til bandaríkjanna og vegabréfið í dag, það er nottlega hrein og klár pjúra snilld. er svo glöð að hafa staðist strangt umsóknarferlið hjá bandaríska innflytjendaeftirlitinu ... ég er ekki frá því hin stórglæsilega umsóknaráritunarmynd mín hafi eitthvað haft þar að segja, en á henni má sjá mig eins og ég myndi líta út ef ég væri sturlaður fjöldamorðingi, og að ljósmyndarinn hafi náð að interrupta hádegismatinn minn, síðasta fórnarlambið með grænum baunum. "á diskinn minn? fórnarlamb á diskinn minn!"
úff, smá tangent...
en eins og glöggir lesendur átta sig kannski á, að þá er hér um að ræða mynd sem enginn (fyrir utan starfsmenn bandaríska útlendingaeftirlitsins á jfk) fær að sjá. að vísu sáu edda og magga umrædda mynd, en ég verð bara að "sannfæra" þær um að gleyma því. nú eða "afgreiða" þær. en eins og ég segi, það er ekki nóg af sturluðum brjálæðingum í bandaríkjunum og því flaug ég í gegnum þetta ferli með prýði. húrra fyrir mér!
nú að einhverju allt öðru, t.d. mér! ég klippti hárið í vikunni. lít núna út eins og unnur steinsson á sterum. nema hvað að ég er ekki 1.80 á hæð. darn. en er held ég samt bara algjört krútt, enda var þetta bara klipping, en ekki lýtaaðgerð.
hmmm, hvað meira er í fréttum... fór til möggu og hjallster í gær og lét mala mig í scrabble. það má nú reyndar alveg endurskoða þessi úrslit þegar fólk er farið að færa til stafi og koma með dónaorð... en ég spila ekki til að vinna, heldur til að vera með - enda er ég góður pompóli.
ó. já. vegna fjölda áskorana er hér linkur sem hvorki börn né viðkvæmar sálir ættu að smella á. ég meina það. ekki. smella.
nema þig langi til að upplifa það rosalegasta sem ég hef séð. það. rosalegasta.
without further ado... Hanz the German. munið að hækka í græjunum, hann slær leonice út.
jamm. þannig var nú það. nú er kókið sem ég fékk mér áðan búið að tjúna mig í botn þannig að ég held ég láti þetta duga í bili.
aju aju aju
7.26.2004
7.23.2004
7.22.2004
þeir flytja inn chai sem er bara uppáhalds drykkurinn minn!
*sötr*
7.21.2004
er eitthvað að mér eða er þetta eðlilegt nú þegar aldurinn færist yfir mann? situr maður aðgerðalaus undir svona eða ber mér að gera eitthvað í málunum?
7.20.2004
nú skammar magga mig örugglega, því henni finnst svo asnalegt að tala við fugla. en það er bara skemmtilegt finnst mér. svo er bónus að ég var þarna á miðri gangstétt að krunka út í loftið og hef því verið grín dagsins fyrir fólkið í skrifstofunum í kring. dannaðar dömur gera ýmislegt fyrir samborgarana.
en nú rifjast upp fyrir mér, er þetta ekki rétt munað: krummi sem flýgur með manni að heiman er fyrir gæfu en fljúgi hann á móti þá á maður bara að vera heima?
allavega, mér finnst krumminn kúl, þó hann eigi það til að kroppa augu úr lömbum og litlum börnum.
7.19.2004
hrönnsa says:
hver er ég? hver ert þú?
MD says:
ekki gleyma missjóninni þinni
hrönnsa says:
miss jón?
MD says:
drepa búbbu
MD says:
þú ert með vopnið?
MD says:
heftarann?
hrönnsa says:
*bzzzzzzzzzzzzzzzzttt*
hrönnsa says:
must....staple........
hrönnsa says:
is...........sucking.......will....to....live.........
MD says:
....and so after many years of friendship, Hrönn realizes MD has been training her as a killer.
hrönnsa says:
"friendship"
MD says:
killing all micromanagers in the known universe
hrönnsa says:
daddaraaaaa!
hrönnsa says:
hvar er skikkjan mín?!?!?!
hrönnsa says:
and most importantly...what are the benefits?
hrönnsa says:
hvenær fæ ég frí... hvað er matartíminn osfrv?
MD says:
fylgir dental plan???
MD says:
jafnvel ofurhetjuleigumorðingjar þurfa dental
hrönnsa says:
nákvæmlega my point!
hrönnsa says:
I am not going out on the streets to kill without dental!
hrönnsa says:
Rented Guns are People Too!
MD says:
ertu að prenta út banner??
hrönnsa says:
ammm, fjöldamótmæli á austurvelli í dag eftir vinnu
hrönnsa says:
be there or be killed!
7.14.2004
ástæðan fyrir þessu röfli um dönnun er sú að nú á dögunum bauðst mér að sýna dönnunina með glæsibrag þar sem ég var stödd á einu af öldurhúsum bæjarins. sumsé þorvaldséns við austurvöll. það var nefninlega enginn annar en NorðurlandaMeistarinn Í Samkvæmisdönsum sem bauð mér upp í dans. já. þá var kátt í höllinni, því þegar maður dannaður eins og ég, þá er leitun að karlmönnum sem kunna að fara með þetta. kunna að vera dannaðir á móti. þannig að ég sló til hendinni __alveg ófeimin__. og NorðurlandaMeistarinn sveiflaði mér hingað og þangað, upp og niður og út og suður. það sorglega við þessa sögu er samt að það tók mig nú ekki langan tíma að sjá að manngarmurinn var ekki NorðurlandaMeistari Í Samkvæmisdönsum, og því kvaddi ég hann með virktum (les. sleit mig úr greipum DansFeikara Dauðans) eftir einn dans. stundum er svo gaman að skoða fólk sem maður rekst á í lífinu. það bara er þannig. Það má nú samt alveg játast að ég er pínu svekkt að hafa ekki fengið tækifæri til að láta dönnunina njóta sína betur. það er algjör vöntun á því.
7.01.2004
..hann var eitthvað að vesinast með hníf í kökupásunni..og ég var alveg "hey passaðu þig á að slasa þig ekki!" og hann alveg "ég slasa mig ekki á hnífum" (clint eastwood rödd) og ég vissi að ef ég myndi spyrja að þá myndi koma geðveik saga um hnífabardaga í nepal eða eitthvað þannig að ég var alveg " nújá, gott hjá þér"
já, það er gaman að þessu.
6.20.2004
6.12.2004
gleraugun mín, nánar tiltekið vinstri linsan, í amk. 5678 bita.
krystalsglas, 3 bitar.
hárklemmu-spennu drasl, 4 bitar.
leirskúlptúr listaverk sem mér var gefið í afmælis-innflutningsgjöf, 2 bitar.
óteljandi hjörtu, óteljandi bitar.
ekki amalegt dagsverk.
6.10.2004
6.04.2004
svo leid og beid. eg for ut med compostinn og thar sem eg hugsa med mer, skyldi kisi hafa komist nidur? heyri eg otrulegan skarkala, kisi hafdi einhvernveginn nad ad hoppa a thakid a husinu naest trenu og thadan nidur - thetta var eins og i teiknimyndunum, thvi thessi kisi var ekki elegant nine lives snua ser vid i midju lofti kisi. neibb. hann bara hlunkadist nidur og svo hristi hann hausinn dalitid hissa og hljop i burtu. hann er ekki med rofu heldur - frekar olanslegur greyid.
6.03.2004
gleði.
inní.
mér.
og núna eru tæpar tvær vikur þartil ég fer í annað svona partý, á íslandi. skyldi rigna?
6.01.2004
er að setja saman óskalista í huganum yfir hluti sem mig langar að gera á meðan ég verð á íslandi. held að það sé svoldið sneðugt, því ég er með óttalegt attitjúd problem hérna. málið er að mér finnst frábært að fara til íslands og vera þar í tvo mánuði. en það sem mér finnst ekki frábært er að ég er að fara í burtu frá íþöku í þá tvo mánuði sem mér finnst bestast og frábærast að vera í íþöku. ég er til að mynda ekki hress með að missa af softball sísoninu, hugsa sér, í ár erum við með sterkasta liðið, er það kannski vegna þess að ég verð ekki með? ég mun koma til með að sakna þess að rölta á sandölum og ermalausum bol á the farmer´s market á lau. og sun. morgnum, fresh produce and people watching - bætir hressir kætir. sömuleiðis finnst mér súrt að missa af dögunum þegar það hefur verið ógeðslega viðbjóðslega frábærlega heitt og rakt og það er komið kvöld og maður situr úti á verönd með ískaldan bjór eða whiskey sour og eldflugurnar byrja að blikka. og krikketurnar að syngja. og froskarnir að kvaka. og moskítóin að suða. sko, þegar maður er með nostalgíu gagnvart moskítóunum, þá er attitjúd adjöstment in order, ekki satt? það er ómögulegt að fara til íslands og vera fúll á móti afþví maður er að missa af einhverju. það er frekar ömurlegt finnst mér. reyndar er þetta eitthvað sem ég mun aldrei losna við - þegar maður býr á einum stað og ekki öðrum. ég sakna til að mynda alltaf íslands og danmerkur þegar ég er ekki þar, og íþöku þegar ég er ekki þar. próblematískt að vera svona internassjónal vúman, maður. allavega, nóg af heimspekilegu röfli. on with the butter. óskalisti. læt ykkur vita þegar ég verð komin eitthvað áleiðis. ég er svöng og því það eina sem mér dettur í hug fyrir listann er matur. ýsa, humar, lax, silungur, skyr, lakkrís, rækjusalat, flatbrauð...júmmelaði!